Niżnie Baranie Wrótka

Niżnie Baranie Wrótka (słow. Nižné baranie vrátka[1]) – wybitna przełęcz w słowackiej części Tatr Wysokich, położona w ich grani głównej. Znajduje się w długiej północno-zachodniej grani Baranich Rogów, mniej więcej w połowie odcinka nazywanego Baranimi Czubami. Niżnie Baranie Wrótka mają prostokątny kształt i są dobrze widoczne z obu stron grani[2].

Niżnie Baranie Wrótka
Ilustracja
Niżnie Baranie Wrótka wśród podpisanych obiektów
Państwo

 Słowacja

Pasmo

Karpaty, Tatry

Sąsiednie szczyty

Baranie Czuby

Data zdobycia

27 sierpnia 1907 r.

Pierwsze wejście

Z. Klemensiewicz, R. Kordys

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Niżnie Baranie Wrótka”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Niżnie Baranie Wrótka”
Ziemia49°12′09,7″N 20°11′28,2″E/49,202694 20,191167

Przełęcz jest wyłączona z ruchu turystycznego. Północne stoki opadają z niej do Śnieżnego Bańdziocha – górnego piętra Doliny Czarnej Jaworowej, południowe natomiast zbiegają do Baranich Pól w Dolinie Pięciu Stawów Spiskich[3].

Pierwsze wejścia:

Przypisy

edytuj
  1. Grzegorz Barczyk, Ryszard Jakubowski (red.), Adam Piechowski, Grażyna Żurawska: Bedeker tatrzański. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 405. ISBN 83-01-13184-5.
  2. a b Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XX. Baranie Rogi – Durny Szczyt. Warszawa: Sport i Turystyka, 1976, s. 5.
  3. Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 124. ISBN 83-909352-2-8.