Niżnie Szpiglasowe Wrótka
Niżnie Szpiglasowe Wrótka (słow. Východná deravá štrbina, niem. Östliche Löchrige Scharte, węg. Alsó-Liptói-kapu)[1] – położona na wysokości ok. 2100 m przełęcz w grani głównej Tatr Wysokich, w odcinku zwanym Szpiglasową Granią. Znajduje się w niej pomiędzy Szpiglasową Turniczką (ok. 2125 m) a Dziurawą Czubą (ok. 2155 m). Znana jest także pod nazwami Wschodnia Dziurawa Przełączka i Wschodnia Szczerbina w Igle[1].
![]() Widok z Dolinki za Mnichem | |
Państwo | |
---|---|
Wysokość |
ok. 2100 m n.p.m. |
Pasmo | |
Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr ![]() | |
Położenie na mapie Karpat ![]() | |
![]() |
Szpiglasową Granią biegnie granica polsko-słowacka. Północno-wschodnie stoki Pośrednich Szpiglasowych Wrótek opadają do polskiej Dolinki za Mnichem, południowo-zachodnie do słowackiej Doliny Ciemnosmreczyńskiej[2].
V-kształtna przełęcz jest głęboko wcięta w grań. Do Doliny za Mnichem opada z niej głęboko w skały wcięty komin, niżej przechodzący w żleb. Prowadzi nim droga wspinaczkowa. Pierwsze przejście: Władysław Cywiński 28 kwietnia 1983 r. (0 w skali tatrzańskiej). W słowackich stokach na odcinku od Szpiglasowej Czuby po Dziurawą Czubę znajduje się depresja. Z Niżnich Szpiglasowych Wrótek, a także sąsiednich przełączek w jej górną część wcinają się żlebki. Wyjście z Doliny Ciemnosmreczyńskiej na Niżnie Szpiglasowe Wrótka bez trudności (0 w skali tatrzańskiej)[3]. Obecnie jednak Szpiglasowa Grań i jej ściany są wyłączone z uprawiania turystyki i taternictwa[4].
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/98/Dziurawa_Czuba.jpg/240px-Dziurawa_Czuba.jpg)
Przypisy
edytuj- ↑ a b Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2018-09-02].
- ↑ Tatry Wysokie i Bielskie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000. Warszawa: Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2005/06. ISBN 83-87873-26-8.
- ↑ Władysław Cywiński: Szpiglasowy Wierch. Tatry przewodnik szczegółowy tom 11. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2005. ISBN 83-7104-034-2.
- ↑ Taternictwo powierzchniowe. [dostęp 2018-09-05].