Nikołaj Awramow Swinarow, bułg. Николай Аврамов Свинаров (ur. 6 maja 1958 w Szumenie[1]) – bułgarski prawnik i polityk, adwokat, w latach 2001–2009 deputowany do Zgromadzenia Narodowego 39. i 40. kadencji, wiceprzewodniczący Narodowego Ruchu Symeona Drugiego, w latach 2001–2005 minister obrony w rządzie Symeona Sakskoburggotskiego.

Nikołaj Swinarow
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

6 maja 1958
Szumen

Minister obrony Bułgarii
Okres

od 24 lipca 2001
do 16 sierpnia 2005

Przynależność polityczna

Narodowy Ruch Symeona Drugiego

Poprzednik

Bojko Noew

Następca

Weselin Bliznakow

Życiorys

edytuj

Jego pradziadek Awram i dziadek Dobri byli politykami, parlamentarzystami partii liberalnej. Nikołaj Swinarow w 1982 ukończył studia prawnicze na wydziale prawa Uniwersytetu Sofijskiego im. św. Klemensa z Ochrydy. Po uzyskaniu uprawnień zawodowych rozpoczął praktykę adwokacką. Pracował najpierw w Tyrgowiszte, a od 1985 w Sofii[2]. Pod koniec lat 80. bronił Achmeda Dogana[1], przywódcę mniejszości tureckiej, oskarżonego w procesie politycznym. W latach 1998–2001 pełnił funkcję sekretarza generalnego Naczelnej Rady Adwokackiej[2].

W 2001 związał się z nowo powstałą partią Narodowy Ruch Symeona Drugiego (przekształconą później w Narodowy Ruch na rzecz Stabilności i Postępu). W wygranych przez nią w tym samym roku wyborach parlamentarnych uzyskał mandat deputowanego do Zgromadzenia Narodowego 39. kadencji[3]. W lipcu 2001 objął urząd ministra obrony w nowo powołanym rządzie Symeona Sakskoburggotskiego[2]. Sprawował go do sierpnia 2005. W czasie jego urzędowania Bułgaria przystąpiła do koalicji antyterrorystycznej i wysłała blisko 500 żołnierzy piechoty do Iraku. W wyborach w 2005 po raz drugi wszedł w skład Zgromadzenia Narodowego z ramienia partii Symeona II, w której pełnił funkcję wiceprzewodniczącego. W 2007 opuścił partię byłego cara, stanął na czele nowej grupy poselskiej[3], a następnie na czele Bułgarskiej Nowej Demokracji. Przed wyborami w 2009 dołączył z nią do Niebieskiej Koalicji[4]. Nie uzyskał jednak poselskiej reelekcji, a w 2011 ustąpił z funkcji przewodniczącego BND[5].

Przypisy

edytuj
  1. a b Николай Свинаров: Имам малка дъщеря, но ще ставам и дядо!. blitz.bg, 25 września 2011. [dostęp 2017-03-26]. (bułg.).
  2. a b c Биография на Николай Свинаров, министър на отбраната. dnevnik.bg, 22 lipca 2001. [dostęp 2017-03-26]. (bułg.).
  3. a b Николай Свинаров. personi.dir.bg. [dostęp 2017-03-26]. (bułg.).
  4. Bulgarian New Democracy Joins Blue Coalition in MP Seats Quest. novinite.com, 12 czerwca 2009. [dostęp 2017-03-26]. (ang.).
  5. Свинаров даде БНД на бизнесмен. standartnews.com, 4 kwietnia 2011. [dostęp 2017-03-26]. (bułg.).