Nina Milewska

polska historyczka sztuki, działaczka opozycyjna

Nina Milewska, właśc. Bronisława Krystyna Milewska (ur. 1 września 1944 w Sokołowie Małopolskim[1]) – polska historyczka sztuki i działaczka opozycyjna.

Nina Milewska
Pełne imię i nazwisko

Bronisława Krystyna Milewska

Data i miejsce urodzenia

1 września 1944
Sokołów Małopolski

Zawód, zajęcie

działaczka opozycyjna, historyczka sztuki, nauczycielka, dziennikarka

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Partia

Konfederacja Polski Niepodległej

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Wolności i Solidarności
Wizerunek Niny Milewskiej na muralu „Kobiety Wolności” w Gdańsku

Życiorys edytuj

W marcu 1968 uczestniczyła w demonstracjach studenckich. W 1971 ukończyła studia w Instytucie Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego[1].

Od 1971 pracowała w gdańskich czasopismach jako recenzentka wydarzeń artystycznych. W latach była 1975–1977 instruktorką kulturalno-oświatową przy Gdańskim Oddziale Związku Literatów Polskich[1].

W 1976 rozpoczęła współpracę z Komitetem Obrony Robotników, m.in. przepisywała ulotki i kolportowała wydawnictwa niezależne w Warszawie i Gdańsku. W latach 1977–1979 działała w Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela – udostępniała mieszkanie na spotkania. W 1979 była współzałożycielką Konfederacji Polski Niepodległej (KPN), proklamowała jej powołanie przy Grobie Nieznanego Żołnierza w Warszawie (inni liderzy KPN byli w tym czasie w areszcie)[2]. W latach 1979–1980 była redaktorką „Gazety Polskiej”. W sierpniu 1980 uczestniczyła w strajku w Stoczni Gdańskiej. Od lutego 1981 pracowała w Biurze Interwencji Międzyzakładowego Komitetu Założycielskiego NSZZ „Solidarność”/ZR Gdańsk. Prowadziła także nieoficjalny punkt informacyjny KPN przy MKZ. Od 13 grudnia 1981 do listopada 1982 pozostawała w ukryciu. Była rozpracowywana przez Milicję w ramach operacji pod kryptonimem „Kurier”[1].

W latach 1984–1989 była nauczycielką w trójmiejskich szkołach. Od czerwca 1989 do 1992 była pracowniczką Działu Szkoleń, a następnie Biura ds. Ekologii przy KK w Gdańsku. W latach 1992–2009 prowadziła własną działalność gospodarczą. W 2009 przeszła na emeryturę[1].

Odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2006)[3][4] oraz Krzyżem Wolności i Solidarności (2016)[5].

Milewska była jedną z osób, których wizerunek znalazł się w 2019 na muralu „Kobiety Wolności” na stacji PKM Strzyża w Gdańsku[6].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e Arkadiusz Kazański, Milewska Nina [online], Encyklopedia Solidarności [dostęp 2023-05-04] [zarchiwizowane z adresu 2022-12-29].
  2. G. Waligóra: ROPCiO. Warszawa 2006; s. 220.
  3. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 12 grudnia 2006 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2007 r. nr 23, poz. 257).
  4. Wojna, która się wtedy zaczęła była wojną zwycięską [online], prezydent.pl, 13 grudnia 2006 [dostęp 2023-05-04] [zarchiwizowane z adresu 2022-05-25].
  5. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 4 listopada 2016 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 2017 r. poz. 99).
  6. Izabela Biała, Kobiety Wolności – niezwykły mural na stacji PKM Strzyża przypomina polskie opozycjonistki [online], Gdańsk - oficjalny portal miasta, 5 lipca 2019 [dostęp 2021-05-14] [zarchiwizowane z adresu 2020-12-02].