Nisza Zachodniajaskinia, a właściwie schronisko, w Dolinie Kościeliskiej w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej znajduje się w północnym zboczu masywu Kominiarskiego Wierchu, przy żlebie Żeleźniak, na wysokości 1377 metrów n.p.m., w pobliżu Szczeliny przy Zawieszonej Skale II. Długość jaskini wynosi 7 metrów, a jej deniwelacja 2 metry[1].

Nisza Zachodnia
Plan jaskini
Plan jaskini
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Położenie

Tatry Zachodnie
Dolina Kościeliska

Właściciel

Skarb Państwa
(Tatrzański Park Narodowy)

Długość

7 m

Głębokość

1 m

Deniwelacja

2 m

Wysokość otworów

1377 m n.p.m.

Wysokość otworów
nad dnem doliny

355 m

Ekspozycja otworów

ku NE

Data odkrycia

znana od dawna

Kod

(nr inwentarzowy PIG) T.E-07.19

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Nisza Zachodnia”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Nisza Zachodnia”
Ziemia49°14′34″N 19°51′01″E/49,242742 19,850414
Żleb Żeleźniak i północne zbocza Kominiarskiego Wierchu. Widok z Hali Pisanej

Opis jaskini edytuj

Jaskinię tworzy obszerna, niska sala zaczynająca się zaraz za dużym otworem wejściowym[2].

Przyroda edytuj

W jaskini brak jest nacieków. Na ścianach rosną paprocie i mchy[2].

Historia odkryć edytuj

Jaskinia była prawdopodobnie znana od dawna. Pierwszą wzmiankę o niej opublikował F. Rabowski w 1959 roku. Plan i opis sporządzili M. i R.M. Kardasiowie w 1979 roku[2].

Przypisy edytuj

  1. Jaskinie Tatr [online], 16 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-22] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-16].
  2. a b c Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2017-01-28] (pol.).