North Island Main Trunk Railway

Linia kolejowa
	North Island Main Trunk
	Dane podstawowe
Zarządca	KiwiRail
Długość	682 km
Rozstaw szyn	1067 mm
	; Pociąg w pobliżu Waiouru 2003

North Island Main Trunk Railway (NIMT) – główna magistrala kolejowa na Wyspie Północnej w Nowej Zelandii. Łączy stolicę Wellington położoną na południowym krańcu wyspy z największym miastem kraju Auckland położonym w północnym regionie wyspy. Linia ma długość 682 km.

Historia edytuj

Odcinek północny edytuj

Pierwszym odcinkiem magistrali była linia kolejowa zbudowana z Auckland w kierunku południowym. Był to 13-kilometrowy odcinek z Point Britomart do Onehunga, który został otwarty w 1873 roku. W 1875 roku linia została przedłużona z Penrose do Mercer, a w 1877 roku do Ngaruawahia. W roku 1880 przedłożono linię do 160 km i połączono koleją Frankton i Hamilton do Te Awamutu. Z powodu recesji i długich negocjacji z Maorysami, budowa północnego odcinka została zatrzymana na kilka lat^[1].

Odcinek południowy edytuj

Sekcja Wellington – Longburn została zbudowana w latach 1881–1886 przez prywatną firmę Wellington and Manawatu Railway Company. W 1908 roku firma ta została przejęta przez Departament Kolei Nowozelandzkich, który następnie dokończył budowę linii doprowadzając ją do Palmerston North^[1].

Odcinek centralny edytuj

Budowę centralnego odcinka rozpoczęto w 1885 roku. Ze względu na przebieg linii w trudnym topograficznie terenie prace budowlane trwały 23 lata. Odcinek przecina wulkaniczny płaskowyż North Island Volcanic Plateau. Trzeba było zbudować 9 wiaduktów nad głębokimi wąwozami i kilkanaście tuneli, a częścią tego odcinka jest słynna spirala Raurimu Spiral. Uroczystego otwarcia magistrali The North Island Main Trunk dokonał premier Nowej Zelandii Joseph Ward 6 października 1908 r. Niedaleko miejscowości Pokaka, w miejscu w którym podłączano budowane odcinki i dokonano uroczystego otwarcia magistrali znajduje się pamiątkowy kamienny obelisk. Od tego czasu istnieje regularne połączenie kolejowe między Auckland i Wellington^[1].

Trasa magistrali edytuj

Główne stacje edytuj

Użytkowanie edytuj

Obecnie magistrala kolejowa NIMT straciła na znaczeniu. Jest używana głównie do transportu towarowego. Ruch pasażerski przeniósł się na rozbudowaną sieć dróg samochodowych i tanie linie lotnicze. Podróż magistralą jest atrakcją turystyczną, a pociągi The Northern Explorer z Auckland do Wellington kursują trzy razu w tygodniu^[3]^[2].