Nowy brutalizm

Nowy brutalizm (ang. In-yer-face theatre) – termin określający ekstremalny nurt w dramaturgii, jaki pojawił się w Wielkiej Brytanii w latach 90. XX wieku. Termin został ukuty przez brytyjskiego krytyka teatralnego Aleksa Sierza, który w 2001 r. wydał książkę pod tytułem In-yer-face theatre. Sierz użył tego terminu w celu określenia dramatów pisanych przez młodych, kontrowersyjnych pisarzy, prezentujących treści wulgarne i szokujące publiczność. Młodzi dramaturdzy stosowali środki, mające wywrzeć głęboki wpływ na odbiorców. Według Sierza „wielka trójka” nowego brutalizmu to Sarah Kane, Mark Ravenhill oraz Anthony Neilson.

Znaczenie terminu

Według Oxford English Dictionary w amerykańskim slangu termin „in your face” jest wykrzyknikiem wyrażającym pogardę bądź szyderstwo. Z kolei jako przymiotnik oznacza grubiański, agresywny, rażący, prowokacyjny albo zuchwały.

Charakterystyka nurtu

Nowy brutalizm charakteryzuje się łamaniem na scenie wszelkich granic. Jego reprezentanci wychodzą z założenia, że na scenie można pokazać wszystko. Ukazują ponadto najciemniejsze strony ludzkiej natury. Głównym tematem dramatów jest przemoc, seks, patologia, perwersja, cierpienie i śmierć. Wyeksponowanie przemocy ma na celu zaszokować widzów. Bohaterowie sztuk nowego brutalizmu częściej niż w innych nurtach teatralnych używają wulgaryzmów oraz potocznego języka. Dość powszechny w tym nurcie jest stosunek płciowy odbywany na scenie, a także mordowanie i znęcanie się jednych postaci nad drugimi.

Wybrani przedstawiciele nurtu

• Kate Ashfield
• Simon Donald
• Patrick Marber
• John Roman Baker
• Martin McDonagh
• Anthony Neilson
• Sarah Kane
• Mark Ravenhill
• Irvine Welsh
• Jez Butterworth

Dramaty reprezentujące nowy brutalizm

• Oczyszczeni (Cleansed) – Sarah Kane
• Miłość Fedry (Phaedra's Love) – Sarah Kane
• Zbombardowani (Blasted) – Sarah Kane
• The Life of Stuff – Simon Donald
• In One Take – John Roman Baker
• Shopping and Fucking – Mark Ravenhill

Zobacz też

• Teatr absurdu
• Komedia zagrożeń
• Teatr okrucieństwa

Linki zewnętrzne

• http://www.miesiecznik.znak.com.pl/2617/calosc/kochaj-mnie-lub-zabij
• http://e-teatr.pl/pl/realizacje/3127,biografia.html

Bibliografia

• Aleks Sierz, In-Yer-Face Theatre: British Drama Today, London: Faber and Faber, 2001.
• Oxford English Dictionary, Oxford University Press, 1989.
• Dominic Dromgoole, The Full Room: An A-Z of Contemporary Playwriting, London: Methuen, 2002.
• David Eldridge, In-Yer-face and After, „Intellect” 23.1, marzec 2003, s. 55–58.
• Richard Eyre, Nicholas Wright, Changing Stages: A View of British Theatre in the Twentieth Century, London: Bloomsbury, 2001.
• Rafał Węgrzyniak, "Nowy brutalizm i stare struktury", Nowe Państwo nr 29, 16.07.1999 (artykuł)