Nubar Ozanyan
Nubar Ozanyan (orm. Նուպար Օզանեան[2], ps. Orhan Bakırcıyan, ur. 1956 w Yozgacie, zm. 14 sierpnia 2017 w Rakkce[1]) – ormiański rewolucjonista, dowódca bojowych oddziałów Tureckiej Partii Komunistycznej / Marksiści-Leniniści (TKP/ML). Walczył w kilku konfliktach, zginął 2017 w bitwie przeciwko Państwu Islamskiemu w czasie oblężenia Rakki.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1988–1990 (Ludowy Front Wyzwolenia Palestyny) |
| Formacja |
|
| Główne wojny i bitwy |
Pierwsza intifada; |
Życiorys
edytujOzanyan urodził się 1956 w Yozgat w ubogiej ormiańskiej rodzinie[1]. Jego matka zmarła, kiedy ten był jeszcze młody. Po ukończeniu szkoły podstawowej zainteresował się ideologią marksizmu i dołączył do TKP/ML. Po zamachu stanu w Turcji w 1980, Ozanyan wyjechał do Francji[1][3]. Pod koniec lat 80. dołączył do TİKKO - wojskowego skrzydła TKP/ML[1]. W 1988 udał się do Palestyny, gdzie walczył razem z Ludowym Frontem Wyzwolenia Palestyny przeciwko siłom Izraela podczas Pierwszej intifady[4][5]. W 1990 przeszedł również szkolenie wojskowe prowadzone przez lokalnych bojowników w Dolinie Bekaa (Liban)[3]. W latach 1991–92 miał brać udział w walkach przeciwko Azerbejdżanowi w czasie wojny o Górski Karabach[1][4]. W 1992 wrócił do tureckiej prowincji Tunceli, a następnie uczestniczył w lokalnym powstaniu maoistowskim[3]. W tym czasie Ozanyan zaczął coraz bardziej angażować się w działalność TKP/ML i stał się ważnym organizatorem, ideologiem, rekruterem, trenerem oraz dowódcą wojskowym partii[4].
W 2013 szkolił bojowników TİKKO w irackim Kurdystanie[3]. W lipcu 2015 został jednym z dowódców nowo utworzonego Międzynarodowego Batalionu Wolności (IFB) w Syrii, którego celem było wsparcie oddziałów YPG i YPJ przeciwko Państwu Islamskiemu. Jako członek IFB miał przeszkolić „wielu” kurdyjskich, tureckich, ormiańskich, arabskich, palestyńskich, greckich, kanadyjskich, sardyńskich, belgijskich i francuskich bojowników internacjonalistycznych. W międzyczasie próbował utrzymywać działalność TKP/ML w Turcji, gdzie partia stanęła w obliczu narastających problemów, kiedy Tureckie Siły Zbrojne nasiliły przeciwdziałanie grupom rebelianckim[3]. Z tego powodu Ozanyan powrócił w 2016 lub na początku 2017, do prowincji Tunceli. Ostatecznie jednak wznowił swój udział w IFB. Do 2017 był czołowym dowódcą TİKKO w Syrii[4][6].
Ozanyan brał udział w bitwie o Ar-Rakkę, samozwańczą stolicę Państwa Islamskiego, podczas której zginął w walce 14 sierpnia 2017. Miał wówczas 61 lat[4][6][7].
Ceremonia pożegnalna dla Ozanyana zorganizowana została przez IFB, YPG i YPJ w Rakkce[6], a ciało zostało pochowane z pełnymi honorami wojskowymi w Al-Malikijja 28 sierpnia. Tysiące ludzi uczestniczyło w pogrzebie poległego dowódcy[8].
Życie prywatne
edytujOzanyan mówił oraz pisał biegle w języku tureckim, ormiańskim oraz rosyjskim. Przetłumaczył kilka lewicowych traktatów[3].
Brygada Męczennika Nubara Ozanyana
edytuj24 kwietnia 2019 w Syrii została sformowana Brygada Męczennika Nubara Ozanyana. Stanowi ona część Syryjskich Sił Demokratycznych, a za swój cel uznaje obronę ormiańskiej społeczności, jej kultury i języka, a także wszystkich mieszkańców Rożawy przed Państwem Islamskim oraz państwem tureckim, które określane jest jako „współczesny odpowiednik faszystowskiego Komitetu Jedności i Postępu”[9][10].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f Armenian communist killed in Syria [online], News.am [dostęp 2019-06-16] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-16] (ang.).
- ↑ ԹԻՔՔՈ-ի հայ անդամը զոհուած է Տահէշի դէմ մղուող մարտերուն [online], Arevelq East News [dostęp 2019-06-16] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-16] (orm.).
- ↑ a b c d e f TKP/ML Örgütlenme Komitesi'nden Nubar Ozanyan'a ilişkin açıklama [online], Partizan, 17 sierpnia 2017 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-16] (tur.).
- ↑ a b c d e TKP/ML-TİKKO Commander in Rojava falls a martyr [online], ANF, 17 września 2017 [dostęp 2019-06-16] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-16] (ang.).
- ↑ Weekly Staff, Armenian Guerrilla Fighter Nubar Ozanyan Killed in Rojava while Fighting ISIS [online], The Armenian Weekly, 16 sierpnia 2017 [dostęp 2019-06-16] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-16] (ang.).
- ↑ a b c Memorial ceremony for Armenian revolutionary martyred in Raqqa [online], ANF, 16 czerwca 2019 [dostęp 2019-06-16] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-16] (ang.).
- ↑ Nubar Ozanyan'ı Anıyoruz [online], Partizan, 16 czerwca 2019 [dostęp 2019-06-16] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-16] (tur.).
- ↑ TKP/ML-TİKKO Commander Ozanyan laid to rest in Derîk [online], ANF, 28 sierpnia 2017 [dostęp 2019-06-16] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-16] (ang.).
- ↑ Armenian fighters promise to “fight perpetrators of genocide” [online], ANF, 25 kwietnia 2019 [dostęp 2019-06-16] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-16].
- ↑ Nubar Ozanyan Armenian Brigade declared [online], ANF, 24 kwietnia 2019 [dostęp 2019-06-16] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-16] (ang.).