Obraz cyfrowy (ang. digital image) – dwuwymiarowy obraz zapisany w postaci binarnej, możliwy do przechowywania w pamięci cyfrowej[1]. Pojęcie najczęściej dotyczy obrazu zapisanego w postaci rastrowej, w której jest on przedstawiony jako dwuwymiarowa macierz pikseli. W takim ujęciu można traktować obraz jako dwuwymiarową funkcję dyskretną przypisującą współrzędnym piksela jego kolor[2].

W szerszym ujęciu do obrazów cyfrowych można zaliczyć również grafikę wektorową, gdzie obrazy przedstawiane są za pomocą wzorów matematycznych, toteż mogą być skalowane bez utraty jakości[3].

Należy zwrócić uwagę, że wizualizacja obrazu cyfrowego (np. jego wydruk lub wyświetlenie na ekranie) nie jest już obrazem cyfrowym, a analogowym[1][4].

Obraz cyfrowy może powstać w wyniku digitalizacji obrazu rzeczywistego (np. poprzez wykonanie zdjęcia cyfrowym aparatem fotograficznym lub zeskanowanie dokumentu na skanerze)[5] albo też przez metody syntetyczne. Do zapisu obrazu cyfrowego na nośniku cyfrowym wykorzystuje się różne formaty plików graficznych, często stosujące kompresję danych w celu oszczędzania miejsca na tym nośniku.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b Definition of a Digital Image. bowdoin.edu. [dostęp 2017-03-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-17)]. (ang.).
  2. Tatiana Jaworska: Przetwarzanie obrazu. Przegląd z uwzględnieniem obrazowej bazy danych. ibspan.waw.pl. [dostęp 2017-03-18].
  3. Obraz cyfrowy. unicat.webd.pl. [dostęp 2017-03-18].
  4. Stefan Czyżewski: Technologiczne uwarunkowania definicji obrazu w technologiach video. scz.republika.pl. [dostęp 2017-03-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-11)].
  5. Jacek Jarnicki: Inżynieria obrazów cyfrowych. pwr.wroc.pl. [dostęp 2017-03-18].