Opactwo Shrewsbury
Opactwo Shrewsbury, właściwie Opactwo świętych Piotra i Pawła – dawny klasztor benedyktyński, znajdujący się w Shrewsbury, stolicy hrabstwa Shropshire, w zachodniej Anglii.
| ||
 Kościół klasztorny, widok z południowego zachodu | ||
| Państwo |  Wielka Brytania
| |
| Kraj |  Anglia
| |
| Miejscowość | Shrewsbury | |
| Styl architektoniczny | romanizm | |
| Rozpoczęcie budowy | XI wiek | |
| Ukończenie budowy | do 1083 | |
| Zniszczono | tzw. Rozpad Klasztorów ok. 1540 | |
| Pierwszy właściciel | Zakon Św. Benedykta | |
| Kolejni właściciele | anglikańska diecezja Krzyża Świętego/ król Anglii, parafia Shrewsbury | |
Położenie na mapie Shropshire  | ||
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii  | ||
Położenie na mapie Anglii  | ||
 52°42′27″N 2°44′39″W/52,707500 -2,744167
| ||
| Strona internetowa | ||
HistoriaEdytuj
Opactwo zostało założone w 1083 roku przez Rogera de Montgomery, 1. hrabiego Shrewsbury. W 1138 do opactwa sprowadzono z Walii relikwie św. Winifredy i odtąd klasztor stał się miejscem licznych pielgrzymek. W latach 1283 i 1398 w klasztorze odbyły się posiedzenia dwóch angielskich parlamentów (pierwszego i tzw. Wielkiego). W 1540 cały majątek benedyktynów w Shrewsbury został przejęty przez króla Henryka VIII – podczas, tzw. Rozpadu Klasztorów – ale kościół nie przerwał działalności (wszedł do parafii Krzyża Świętego).
W XIX wieku, powstał plan całkowitej odbudowy opactwa, ale z powodów finansowych do świetności przywrócono jedynie część klasztoru. Jakiekolwiek dalsze koncepcje kontynuacji prac zostały przerwane przez wybuch I wojny światowej, a po 1918 nie zostały wznowione.
Opactwo dziśEdytuj
Obecnie pozostałości klasztoru mieszczą się we wschodniej część miasta, w pobliżu Mostu Angielskiego (The English Bridge). Niewielki przyległy obszar w kształcie trójkąta przed wejściem do kościoła (a także przedmieście, w którym opactwo się mieści) nosi nazwę Abbey Foregate.
W średniowieczu posiadało znaczne dobra ziemskie w okolicy, jednak po przejęciu majątku przez króla część budynków została zniszczona. Jednak kilka zabudowań, wraz z kościołem pozostały do dziś. Współcześnie są częściowo rozdzielone drogą A5. Oprócz pełniącego do dziś swoją rolę kościoła, w pobliżu zobaczyć można ambonę dawnego refektarza, oraz fragment zabudowań budynku klasztornego, który obecnie jest częścią innego budynku. W 1980 roku z inicjatywy The Shrewsbury Abbey Restoration Project rozpoczęto prace nad reaktywowaniem przyklasztornego herbarium, które w 1987 otwarła pisarka Ellis Peters.
CiekawostkaEdytuj
Sławę opactwu przyniosła seria książek Kroniki braciszka Cadfaela autorstwa Ellis Peters o XII-wiecznym mnichu-detektywie, który mieszkał w klasztorze Shrewsbury.
Lista opatów klasztoruEdytuj
- Fulchred, ok. 1087-1119
- Godfrey, 1121-1128
- Heribert, 1128-1138
- Radulfus, 1138-1147
- Robert, 1150/1159-1168
- Adam, 1168/1173-1175
- Ralph, 1175-1186/1190
- Hugh de Lacy, 1190-1220
- Walter, 1221-1223
- Henry, 1223-1244
- Adam, 1244-1250
- William, 1250-1251
- Henry, 1251-1258
- Thomas, 1259-1266
- William z Upton, 1266-1271
- Luke z Wenlock, 1272-1279
- John z Drayton, 1279-1292
- William z Muckley, 1292-1333
- Adam z Cleobury, 1333-1355
- Henry de Alston, 1355-1361
- Nicholas Stevens, 1361-1399
- Thomas Prestbury, 1399-1426
- John Hampton, 1426-1433
- Thomas Ludlow, 1433-1459
- Thomas Mynde, 1460-1498
- Richard Lye, 1498-1512
- Richard Baker, 1512-1528
- Thomas Butler, 1529-1540
BibliografiaEdytuj
- Oficjalna strona opactwa (en.)
- Historia opactwa (en.)
- Galeria zdjęć – dostęp: 16.X.2009