Wikipedia

Orzeczenie w sprawie Cassis de Dijon

Orzeczenie w sprawie Cassis de Dijon – orzeczenie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości zapadłe 20 lutego 1979 roku, zgodnie z którym ogólną zasadą jest, że towar legalnie wyprodukowany i wprowadzony do obrotu w jednym państwie Unii Europejskiej powinien być dopuszczony na rynki pozostałych państw członkowskich, wprowadzająca również zasadę wymogów imperatywnych. Sama sprawa dotyczyła wprowadzenia na niemiecki rynek likieru o nazwie Cassis de Dijon. ETS w orzeczeniu stwierdził, iż zakazane są środki o podobnym działaniu jak ograniczenia ilościowe.

Zasada wymogów imperatywnych edytuj

Wymienił także wymogi imperatywne, tzn. przypadki, gdy przeszkody w swobodzie przepływu towarów będą tolerowane. Ma to miejsce, gdy państwo członkowskie w sposób uzasadniony powołuje się na, m.in.:

  • skuteczność kontroli podatkowej
  • ochronę zdrowia publicznego
  • rzetelność obrotu handlowego
  • ochronę konsumentów.

Powyższy katalog jest katalogiem otwartym (nie jest to wyliczenie enumeratywne)[1].

Wpływ na prawo szwajcarskie edytuj

1 lipca 2010 również niebędąca członkiem UE Szwajcaria przyjęła zasadę Cassis de Dijon[2]. Towary, które zostały legalnie produkowane lub wprowadzane do obrotu zgodnie z normami obowiązującymi w Unii Europejskiej, mogą być również legalnie produkowane lub wprowadzane do obrotu w Szwajcarii lub importowane z UE do Szwajcarii[2].

Przypisy edytuj

  1. ↑ Robert Stefanicki, OGRANICZENIA SWOBODNEGO PRZEPŁYWU TOWARÓW I USŁUG ZE WZGLĘDU NA INTERES PUBLICZNY W ŚWIETLE ORZECZNICTWA EUROPEJSKIEGO TRYBUNAŁU SPRAWIEDLIWOŚCI, 2004, s. 97, ISSN 0035-9629 [dostęp 2023-06-25] (pol.).
  2. ↑ a b Eva-Maria Strobel, Alexander Eichhof, Switzerland: Will Switzerland Back Down? The “Cassis de Dijon Principle” and Foodstuffs, „European Food and Feed Law Review”, 9 (4), 2014, s. 266–267 [dostęp 2023-07-23] (niem.).

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Orzeczenie_w_sprawie_Cassis_de_Dijon&oldid=70902542”