Ostapie
Ostapie (ukr. Оста́п'є) – wieś w rejonie podwołoczyskim obwodu tarnopolskiego, założona w 1581 roku.
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon |
podwołoczyski |
| Populacja • liczba ludności • gęstość |
|
| Kod pocztowy |
47861 |
Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
 49°22′38″N 26°02′18″E/49,377222 26,038333
| |
W II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą wiejskiej gminy Ostapie w powiecie skałackim województwa tarnopolskiego, do 1939 r. należała do hr. Zaleskich herbu Dołęga[1]. Wieś liczy 1785 mieszkańców.
W 1929 Jan Bryk prowadził tam badania archeologiczne kurhanów, finansowane przez ostatniego właściciela majątku - Aleksandra hr. Zaleskiego[2].
W 1939 r. wieś liczyła ok. ok. 2900 mieszkańców, z których 68% stanowili Polacy. W latach 1944 - 1945 nacjonaliści ukraińscy z OUN - UPA zamordowali tutaj 71 Polaków, rabując i paląc polskie zagrody[3].
Zabytki edytuj
- pałac z parkiem angielskim, założony przez Burghardta, ogrodnika i pejzażystę[1].
- Kościół NMP Nieustającej Pomocy i św. Wacława, fundowany w 1900 r. przez Zaleskich, samodzielna parafia od 1913 r. Zamknięty i zamieniony na spichlerz w 1947 r., oddany katolikom w 1991 r., rok później na nowo konsekrowany[4].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Ziemianie z woj. tarnopolskiego. [dostęp 2011-10-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-21)].
- ↑ Badania archeologiczne w Ostapiu na Podolu (1936)
- ↑ Henryk Komański, Szczepan Siekierka, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim 1939-1946, wyd. 2, Wrocław: Nortom, 2006, s. 336, ISBN 83-89684-61-6, ISBN 978-83-89684-61-5, OCLC 156875487.
- ↑ OSTAPIE. Kościół p.w. Matki Bożej Neustającej Pomocy i św. Wacława (1899 - 1901). Tarnopolski obw., Tarnopolski r-n (Podwołoczyski r-n) | Kościoły i kaplice Ukrainy [online], rkc.in.ua [dostęp 2023-04-23].
Bibliografia edytuj
- Ostapie, pow. skałacki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 661.