Otwarte mistrzostwa świata par seniorów w brydżu sportowym – Hiron Trophy

Hiron TrophyOtwarte Mistrzostwa Świata par w kategorii seniorów (aktualnie: powyżej 60 lat) w brydżu sportowym. W zawodach tych startować mogą seniorzy z różnych krajów bez ograniczeń na liczbę zawodniczek i zawodników z poszczególnych federacji. Zawody odbywają się w co 4 lata w latach parzystych nieprzestępnych[1].

Istnieją analogiczne zawody:

  • pary open (rozgrywane od roku 1978);
  • pary kobiet (rozgrywane od roku 1994);
  • pary mikstowe (rozgrywane od roku 1966);
  • teamy seniorów Rand Cup (rozgrywane od roku 1994).

Podsumowanie medalowe

edytuj

Poniższa tabela pokazuje zawodnicy z jakich krajów zdobywali medale. Jeśli w drużynie, która zdobyła medal, występowali zawodnicy z różnych krajów to każdemu z tych krajów jest on przyznany. Najechanie myszką nad liczbę medali pokazuje numery zawodów na których te medale zostały zdobyte. Dane można sortować według krajów lub liczby medali.

Podsumowanie medalowe (Stan na 25 października 2014)
F Kraj Złotych Srebrnych Brązowych
  USA 2 3 3
  Wielka Brytania 2
  Holandia 1 1
  Anglia 1
  Bułgaria 1
  Indonezja 1
  Irlandia 1
  Szkocja 1
  Kanada 1 1
  Polska 1 1
  Japonia 1
  Włochy 1
  Niemcy 3
  Austria 1
Razem 10 8 9


Miejsca medalowe

edytuj

Poniższa tabela pokazuje medalistów wszystkich otwartych mistrzostw świata par seniorów.


Otwarte mistrzostwa świata par seniorów w brydżu sportowym
– medaliści[2]
Lp Miejsce Para
7: 2014, 10 do 25 października, Sanya, (Chiny) – 33 pary[3]
1   Henky Lasut : Eddy Manoppo  
2   Hemant Lall : Reese Milner  
3   Apolinary Kowalski : Jacek Romański  
6: 2010, 1..16 października, Filadelfia, (USA) – 37 par[4]
1   Rich DeMartino : Patrick McDevitt  
2   Kyōko Ōno : Akihiko Yamada  
3   Farid Assemi : Edward Wojewoda  
5: 2006, 9 do 24 czerwca, Werona, (Włochy) – 102 pary[5]
1   Nico Klaver : Roald Ramer  
2   Aleksander Jezioro : Julian Klukowski  
3   Reiner Marsal : Entscho Wladow  
4: 2002, 16 do 31 sierpnia, Montreal, (Kanada) – 72 pary[6]
1   Christo Drumew : Iwan Tanew  
2   Bruce Gowdy : Arno Hobart  
3   Narayan Mohanram : Laurie Vogel  
3: 1998, 21 sierpnia do 4 września, Lille, (Francja) – 100 par[7]
1   Irving Gordon : Boris Schapiro  
2   Lea Du Pont : Benito Garozzo  
3   Burkhard von Alvensleben : Walter Höger  
2: 1994, 17 września do 1 października, Albuquerque, (USA) – 78 par[8]
1   Hamish Bennett : Fred Hamilton  
2   Simon Kantor : Murray Melton  
3   Duncan Phillips : Bill Solomon  
1: 1990, 31 sierpnia do 15 września, Genewa, (Szwajcaria)[9]
1   Albert Dormer : Alan Hiron  
2   Kees Kaiser : Jaap Kokkes  
3   Franz Baratta : Karl Rohan  


Przypisy

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj

Zobacz też

edytuj