Oxypoda complicata
Oxypoda (Sphenoma) complicata – gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny Aleocharinae.
| Oxypoda complicata | |
| Assing, 2011 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Plemię | |
| Podplemię | |
| Rodzaj | |
| Podrodzaj | |
| Gatunek |
Oxypoda (Sphenoma) complicata |
Taksonomia edytuj
Gatunek ten opisany został w 2011 roku przez Volkera Assinga na podstawie 6 okazów. Jego epitet gatunkowy pochodzi z łaciny i oznacza fałdowany nawiązując do budowy edeagusa[1].
Opis edytuj
Chrząszcz o ciele długości od 4 do 4,9 mm. Głowa brązowa do ciemnobrązowej, w obrysie jajowata i nieco podłużna, bardzo gęsto punktowana i płytko mikrorzeźbiona. Trzeci człon czułków około dwa razy dłuższy niż szeroki, czwarty słabo wydłużony, piąty podobnie długi jak szeroki do słabo wydłużonego, człony od szóstego do dziesiątego coraz szersze i słabo poprzeczne, dziesiąty mniej niż 1,5 raza szerszy niż długi, a jedenasty około nieco dłuższy niż człony dziewiąty i dziesiąty razem wzięte. Przedplecze rude do rudobrązowego, około 1,3 raza tak szerokie jak długie, najszersze w tylnej połowie, punktowane i mikrorzeźbione w sposób podobny do głowy, o tylnych kątach tępo zaznaczonych. Pokrywy rude do rudobrązowych, gęsto punktowane. Odwłok ciemnobrązowy z rudymi brzegami segmentów od trzeciego do szóstego i wierzchołkiem. Odnóża i nasada czułek rude. Samce o ósmym segmencie odwłoka ostro wyciągniętym pośrodku tylnej krawędzi, wierzchołkowym płatku paramery długim i smukłym, a środkowym płatku edeagusa z boczną fałdą na brzusznym wyrostku. Samice o ósmym segmencie odwłoka z tylną krawędzią wypukłą[1].
Rozprzestrzenienie edytuj
Gatunek palearktyczny, znany z irańskiego ostanu Azerbejdżan Zachodni i tureckiej prowincji Erzurum[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Volker Assing. On the Staphylinidae (Coleoptera) of Iran. II. New species and additional records, with special reference to the Paederinae, Xantholinini, and Aleocharinae. „Stuttgarter Beiträge zur Naturkunde A, Neue Serie 4”, s. 137–183, 2011.