Płonik

Płonik
Państwo	Polska
Pasmo	Sudety,; Karkonosze,; Karkonoski Padół Śródgórski
Wysokość	682 m n.p.m.
	Położenie na mapie Sudetów Płonik
	50°47′59,7″N 15°39′33,3″E/50,799917 15,659250

Płonik (niem. Exners Kiefern, 682 m n.p.m.) – szczyt w Karkonoszach, w obrębie Karkonoskiego Padołu Śródgórskiego^[2].

Położony w centralnej części Karkonoskiego Padołu Śródgórskiego, na południe od Przesieki, na zakończeniu grzbietu schodzącego od Małego Szyszaka, przez Suchą Górę^[2].

Zbudowany z granitu karkonoskiego^[2].

Na południe od szczyyu pojedyncze skałki^[2].

Szlaki turystyczne

Północno-zachodnim zboczem biegnie niebieski szlak turystyczny z Przesieki na Przełęcz Karkonoską, natomiast północno-wschodnim żółty szlak z Przesieki przez Borowice, Starą Polanę, Pielgrzymy na Słonecznik^[3].

Przypisy

↑ GeoLocator. [dostęp 2018-05-06].
↑ ^a ^b ^c ^d Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 3: Karkonosze. Warszawa; Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, s. 156. ISBN 83-7005-168-5.
↑ Mapa turystyczna. [dostęp 2018-05-06].

Bibliografia

Słownik geografii turystycznej Sudetów, t. 3 Karkonosze, red. Marek Staffa, Wydawnictwo PTTK "Kraj", Warszawa – Kraków 1993, ISBN 83-7005-168-5.
Mapa turystyczna Karkonosze polskie i czeskie 1:25 000, Wydawnictwo "Plan", Jelenia Góra, ISBN 83-88049-26-7.

[geolocator-1] GeoLocator. [dostęp 2018-05-06].

[staffa-2] Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 3: Karkonosze. Warszawa; Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, s. 156. ISBN 83-7005-168-5.

[mapa-3] Mapa turystyczna. [dostęp 2018-05-06].

[2]

[1]

[3]