Wikipedia

Pływanie na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1948 – 100 m stylem dowolnym mężczyzn

Główny artykuł: Pływanie na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1948.

Pływanie na 100 metrów stylem dowolnym mężczyzn był jedną z konkurencji pływackich rozgrywanych podczas XIV Igrzysk Olimpijskich w Londynie. Wyścigi eliminacyjne i półfinałowe rozegrane zostały 30 lipca 1948 roku, zaś finał – 31 lipca 1948 roku. Mistrzem olimpijskim w tej konkurencji został Amerykanin Walter Ris. W rywalizacji wzięło udział 41 pływaków z 19 reprezentacji.

Pływanie
100 m stylem dowolnym mężczyzn
Letnie Igrzyska Olimpijskie 1948
1936 1952
Miejsce

 Wielka Brytania
Londyn

Termin

30 lipca 1948 (eliminacje i półfinały)
31 lipca 1948
(finał)

Liczba ekip

19

Liczba sportowców

41

Obiekt rozgrywek

Empire Pool

Złoty medal Złoty medal

Walter Ris
 Stany Zjednoczone

Srebrny medal Srebrny medal

Alan Ford
 Stany Zjednoczone

Brązowy medal Brązowy medal

Géza Kádas
 Węgry

Konkurencje pływackie na
Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1948
Styl dowolny
100 m mężczyźni   kobiety
400 m mężczyźni   kobiety
1500 m mężczyźni
Styl grzbietowy
100 m mężczyźni   kobiety
Styl klasyczny
200 m mężczyźni   kobiety
Sztafety – styl dowolny
4 × 100 m   kobiety
4 × 200 m mężczyźni  
pokaż • dyskusja • edytuj

Bez względu na to, iż rekordzistą świata był Amerykanin Alan Ford, powszechnie uznawanym kandydatem do złota był nastoletni francuski kolos, Alexandre Jany. Jany bez problemów awansował do finału, gdzie czekało na niego trio Amerykanów. Francuz rozpoczął szybko i prowadził po pierwszych 50 metrach. Jednak tempo, które narzucił było zbyt szybkie nawet na niego i w drugiej części wyścigu znacznie osłabł. Prowadzenie na kolejnych objął Ford, lecz na 20 metrów przed metą został wyprzedzony przez kolegę z reprezentacji, Waltera Risa, który ostatecznie zdobył złoty medal. Ford zdobył srebro, choć bardziej to zawdzięcza brązowemu medaliście Węgrowi Gézie Kádasowi, który uderzył w linę oddzielającą toru przy końcu całego wyścigu. Siostra Jany'ego, Ginette, była do tego stopnia przytłoczona całą rywalizacją, że zemdlała i musiała zostać wyprowadzona ze stadionu.

Rekordy edytuj

Przed zawodami rekord świata i rekord olimpijski wyglądały następująco:

Rekord Zawodnik Czas Miejsce Data
Rekord świata   Alan Ford 55,4   New Haven 29 czerwca 1948 [1]
Rekord olimpijski   Masaharu Taguchi 57,5   Berlin 8 sierpnia 1936 [2]

W trakcie zawodów ustanowiono następujące rekordy:

Data Etap konkurencji Zawodnik Czas Rekord
30 lipca półfinał 2   Walter Ris 57,5 =  
31 lipca finał   Walter Ris 57,3  

Eliminacje edytuj

Wyścig 1

Miejsce Zawodnik Czas Uwagi
1   Alexandre Jany 58,1 Q
2   Bruce Bourke 59,1 Q
3   Elemér Szatmári 59,7 q
4   Olle Johansson 1:01,0
5   Plauto Guimarães 1:03,7
6   Isidoro Pérez 1:04,0
7   Isaac Monsoor 1:06,4

Wyścig 2

Miejsce Zawodnik Czas Uwagi
1   Keith Carter 58,7 Q
2   Per-Olof Olsson 59,0 Q
3   Zoltán Szilárd 59,8 q
4   Manuel Guerra 1:00,7
5   Augusto Cantón 1:01,8
6   Nicasio Silverio 1:02,0
7   Patrick Kendall 1:02,1
8   Dilip Mitra 1:06,9

Wyścig 3

Miejsce Zawodnik Czas Uwagi
1   Géza Kádas 58,2 Q
2   Alberto Isaac 1:00,1 Q
3   Warren Boyd 1:00,4 q
4   Ali Ahmed Bagdadi 1:02,4
5   Eric Jubb 1:02,8
6   Sachin Nag 1:03,8

Wyścig 4

Miejsce Zawodnik Czas Uwagi
1   Horacio White 1:00,2 Q
2   Aram Boghossian 1:00,9 Q
3   Jesús Domínguez 1:01,3
4   Dorri Said 1:02,5
5   Fernand Martinaux 1:04,2
6   Panagiotis Khatzikyriakakis 1:07,4

Wyścig 5

Miejsce Zawodnik Czas Uwagi
1   Walter Ris 58,1 Q
2   Ronald Stedman 1:01,3 Q
3   Henri Padou 1:01,5
4   Sérgio Rodrígues 1:01,6
5   Wu Chuanyu 1:03,5
6   Derek Oatway 1:08,6

Wyścig 6

Miejsce Zawodnik Czas Uwagi
1   Alan Ford 59,2 Q
2   Taha El-Gamal 59,7 Q
3   Martin Lundén 1:00,2 q
4   Peter Salmon 1:01,0
5   Ari Guðmundsson 1:01,6
6   Trevor Harrop 1:02,3
7   Raúl García 1:02,5
8   Walter Schneider 1:05,1

Półfinały edytuj

Wyścig 1

Miejsce Zawodnik Czas Uwagi
1   Keith Carter 57,6 Q
2   Alexandre Jany 57,9 Q
3   Zoltán Szilárd 59,6 Q
4   Taha El-Gamal 59,9 Q
5   Bruce Bourke 1:00,0
6   Martin Lundén 1:00,2
7   Alberto Isaac 1:00,4
8   Aram Boghossian 1:01,0

Wyścig 2

Miejsce Zawodnik Czas Uwagi
1   Walter Ris 57,5 Q =  
2   Alan Ford 57,8 Q
3   Géza Kádas 58,0 Q
4   Per-Olof Olsson 59,1 Q
5   Horacio White 1:00,4
6   Elemér Szatmári 1:00,5
7   Ronald Stedman 1:01,0
8   Warren Boyd 1:01,1

Finał edytuj

 
Zdobywca złotego medalu Walter Ris
Miejsce Zawodnik Czas
1   Walter Ris 57,3  
2   Alan Ford 57,8
3   Géza Kádas 58,1
4   Keith Carter 58,3
5   Alexandre Jany 58,3
6   Per-Olof Olsson 59,3
7   Zoltán Szilárd 59,6
8   Taha El-Gamal 1:00,5

Przypisy edytuj

  1. ↑ Historia rekordu świata – 100 m stylem dowolnym. MKOl, 2004-07-08. [dostęp 2016-11-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-26)]. (ang.).
  2. ↑ Berlin 1936 – 100 m stylem dowolnym mężczyzn (eliminacje) – wyniki. [dostęp 2016-11-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-13)]. (ang.).

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Pływanie_na_Letnich_Igrzyskach_Olimpijskich_1948_–_100_m_stylem_dowolnym_mężczyzn&oldid=66447878”