PJES
PJES (Prosty Język Etykiet Symbolicznych[1], Podstawowy Język Symboliczny[2][3]) – język programowania dla komputerów serii ZAM-41. W swej istocie był to język operujący mnemonicznymi oznacznikami rozkazów wewnętrznych maszyny, co klasyfikuje go we współczesnej nomenklatury do grupy asemblerów. Oprócz samych rozkazów z repertuaru języka maszynowego, język definiował także dodatkowe dyrektywy, ukierunkowane między innymi na gospodarowanie pamięcią, a także obejmowały dyrektywy kompilacji i listingu kodu programu. Translator tego języka mógł pracować bezpośrednio na maszynie bez uruchamiania systemu operacyjnego serii SO. Liczba rozkazów programu translatora języka wynosiła około 2,5 tys. a liczba maszynogodzin potrzebna dla jego uruchomienia wynosiła 250 godzin[1]. Dawał on możliwość dostępu do każdego elementu sprzętowego maszyny, poszczególnych słów jak i bitów zapisanych w pamięci lub na bębnie magnetycznym. Rozszerzeniem tego języka był język PJEG[2].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Szymanowski 1968 ↓, s. 1-4.
- ↑ a b Wierzbowski 1973 ↓, s. 43.
- ↑ Ryznar 1972 ↓, s. 76.
Bibliografia edytuj
- Zygmunt Ryznar, Zarys historii programowania elektronicznych maszyn cyfrowych (Na tle rozwoju ich konstrukcji i zastosowań), Warszawa: Inforna. Ośrodek badawczo–rozwojowy informatyki. Działowy Ośrodek Informacji., 1972 (pol.).
- Jacek Szymanowski, Oprogramowanie a maszyna w systemie ZAM-41, „Maszyny Matematyczne, zastosowania w gospodarce, technice i nauce”, 1-2 (styczeń-luty) 1968, rok IV, Organ Pełnomocnika Rządu do Spraw Elektronicznej Techniki Obliczeniowej i Naczelnej Organizacji Technicznej, 1968, 681.322.0015.004.681.3.06 (pol.).
- Jan Wierzbowski, ZAM-41. Kompendium Oprogramowania, wyd. I, Warszawa: Instytut Maszyn Matematycznych, 1973 (pol.).