Bęben magnetyczny – obrotowy[1] metalowy cylinder, którego zewnętrzna powierzchnia pokryta jest substancją ferromagnetyczną umożliwiającą zapis i odczyt danych[2]; wykorzystywany jako nośnik danych w pamięciach bębnowych.

Bęben B-3 wraz z głowicami

Poszczególne bity danych były zapisywane na powierzchni bębna za pomocą zestawu głowic elektromagnetycznych poprzez zmianę polaryzacji domen magnetycznych.

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Słownik terminologiczny informacji naukowej, Maria Dembowska, Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, 1979, s. 28.
  2. Słownik terminologiczny informacji naukowej, Maria Dembowska, Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, 1979, s. 28.