Panna (potok)
Panna (też: Sołotwina, lokalnie: Sołotwyna) – duży, zasobny w wodę potok w Beskidzie Niskim, lewobrzeżny dopływ Jasiołki. Długość ok. 14 km.
| Kontynent | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Państwo | ||||||||||||||||
| Potok | ||||||||||||||||
| Długość | 14 km | |||||||||||||||
| Źródło | ||||||||||||||||
| Miejsce | północny stok Jałowej Kiczery | |||||||||||||||
| Wysokość |
ok. 540 m n.p.m. | |||||||||||||||
| Współrzędne | ||||||||||||||||
| Ujście | ||||||||||||||||
| Recypient | rzeka Jasiołka | |||||||||||||||
| Wysokość |
365 m n.p.m. | |||||||||||||||
| Współrzędne | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
Położenie na mapie gminy Dukla  | ||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | ||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | ||||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu krośnieńskiego  | ||||||||||||||||
Źródła na wysokości ok. 540 m n.p.m. pod głównym grzbietem wododziałowym Karpat, pomiędzy szczytami Kiczera (Klepke, 670 m n.p.m., na wschodzie) i Jałowa Kiczera (na zachodzie). Spływa początkowo w kierunku północno-zachodnim przez Zyndranową, poniżej której przyjmuje swój pierwszy duży dopływ (lewobrzeżny) – potok Ostresz spod Przełęczy Dukielskiej. W Tylawie, w której przyjmuje największy dopływ (również lewobrzeżny), potok Mszankę, skręca ku północy. Uchodzi do Jasiołki na wys. ok. 365 m n.p.m., mniej więcej w połowie drogi między Tylawą i Trzcianą.
Górny bieg potoku na niektórych dawniejszych mapach turystycznych[1] nosił bałamutną nazwę Nisko, będącą zniekształceniem używanej przez miejscowych Łemków nazwy Mistky, czyli "Mostki"[2].
Zobacz też edytuj
Bibliografia edytuj
- Beskid Niski. Mapa turystyczna 1:50 000, wyd. Compass, Kraków 2004, ISBN 83-89165-54-6;
- Krukar Wojciech, Kryciński Stanisław, Luboński Paweł, Olszański Tadeusz A. i in.: Beskid Niski. Przewodnik, wyd. II poprawione i aktualizowane, Oficyna Wydawnicza "Rewasz", Pruszków 2002, ISBN 83-85557-98-9;
- Krygowski Władysław: Beskid Niski, Pogórze Ciężkowickie (część wschodnia) i Pogórze Strzyżowsko-Dynowskie (część zachodnia), wyd. II poprawione i uzupełnione, wyd. Sport i Turystyka, Warszawa 1977.
Przypisy edytuj
- ↑ np. mapa Beskid Niski i Pogórze 1:125 000, wyd. PPWK Warszawa 1979
- ↑ Krukar Wojciech: Wybrane nazwy topograficzne na mapach Łemkowszczyzny wschodniej, w: "Magury" 92, s. 41, ISBN 83-85141-09-X
Linki zewnętrzne edytuj
- Sołotwina 2(2), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 65.