Paoletta Magoni

włoska narciarka alpejska
(Przekierowano z Paola Magoni)

Paoletta Magoni-Sforza (ur. 14 września 1964 w Selvino) – włoska narciarka alpejska, złota medalistka olimpijska, brązowa medalistka mistrzostw świata i mistrzyni świata juniorów.

Paoletta Magoni
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

14 września 1964
Selvino

Klub

Faip Selvino

Wzrost

159 cm

Debiut w PŚ

13.12 1980, Piancavallo (14. miejsce – slalom)

Pierwsze punkty w PŚ

13.12 1980, Piancavallo
(14. miejsce – slalom)

Pierwsze podium w PŚ

18.03 1984, Jasná
(3. miejsce – slalom)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy
Igrzyska olimpijskie
złoto Sarajewo 1984 Slalom
Mistrzostwa świata
brąz Bormio 1985 Slalom
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Auron 1982 Kombinacja

KarieraEdytuj

Pierwszy sukces na arenie międzynarodowej odniosła w 1982 roku, zwyciężając w kombinacji podczas mistrzostw świata juniorów w Auron. W zawodach Pucharu Świata zadebiutowała 13 grudnia 1980 roku w Piancavallo, zajmując czternaste miejsce w slalomie. Tym samym już w swoim debiucie zdobyła pierwsze pucharowe punkty. Pierwszy raz na podium stanęła 18 marca 1984 roku w Jasnej, gdzie zajęła trzecie miejsce w slalomie. W zawodach tych wyprzedziły ją jedynie Austriaczka Roswitha Steiner oraz Francuzka Perrine Pelen. W kolejnych latach jeszcze dwa razy stanęła na podium: 1 grudnia 1984 roku w Courmayeur była trzecia, a 14 stycznia 1985 roku w Pfronten była najlepsza w tej samej konkurencji. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 1984/1985, kiedy w klasyfikacji generalnej zajęła 24. miejsce, a w klasyfikacji slalomu była ósma.

Największy sukces osiągnęła w 1984 roku, kiedy na igrzyskach olimpijskich w Sarajewie wywalczyła złoty medal w slalomie. Po pierwszym przejeździe slalomu Magoni zajmowała czwarte miejsce, tracąc do prowadzącej Francuzki Christelle Guignard 0,14 sekundy. W drugim przejeździe osiągnęła najlepszy czas, co dało jej najlepszy łączny wynik i zwycięstwo. Ostatecznie o 0,91 s wyprzedziła Perrine Pelen, a o 1,03 s pokonała Ursulę Konzett z Liechtensteinu. Na tych samych igrzyskach wystartowała także w gigancie, zajmując 32. pozycję. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Calgary nie ukończyła giganta, a w slalomie była siódma. W międzyczasie wywalczyła brązowy medal w swej koronnej konkurencji podczas mistrzostw świata w Bormio w 1985 roku. W zawodach tych uległa jedynie Francuzkom: Perrine Pelen i Christelle Guignard. Pięciokrotnie zdobywała medale mistrzostw kraju: w slalomie w latach 1984, 1985, 1987 i 1988 oraz kombinacji w 1980 roku.

OsiągnięciaEdytuj

Igrzyska olimpijskieEdytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
32. 13 lutego 1984   Sarajewo Gigant 2:20,98 +6,89   Debbie Armstrong
1.  13 lutego 1984   Sarajewo Slalom 1:36,47
DNF 24 lutego 1988   Calgary Gigant 2:06,49   Vreni Schneider
7. 26 lutego 1988   Calgary Slalom 1:36,69 +3,07   Vreni Schneider

Mistrzostwa świataEdytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
29.[1] 4 lutego 1982   Schladming Zjazd 1:37,47 +4,30   Gerry Sorensen
DNF 4 lutego 1985   Bormio Kombinacja 18,72 pkt   Erika Hess
3.  9 lutego 1985   Bormio Slalom 1:29,58 0,40   Perrine Pelen
24.[2] 5 lutego 1987   Crans-Montana Gigant 2:21,22 +3,54   Vreni Schneider
DNF1[3] 7 lutego 1987   Crans-Montana Slalom 1:33,30   Erika Hess

Mistrzostwa świata juniorówEdytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwyciężczyni
9. 4 marca 1982   Auron Zjazd 1:40,53 +1,54   Catherine Quittet
7. 5 marca 1982   Auron Gigant 2:35,82 +3,51   Michaela Gerg
5. 6 marca 1982   Auron Slalom 1:18,95 +0,61   Andreja Leskovšek
1.  7 marca 1982   Auron Kombinacja ?

Puchar ŚwiataEdytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnejEdytuj

Miejsca na podiumEdytuj

  1.   Jasná18 marca 1984 (slalom) – 3. miejsce
  2.   Courmayeur1 grudnia 1984 (slalom) – 3. miejsce
  3.   Pfronten14 stycznia 1985 (slalom) – 1. miejsce

BibliografiaEdytuj

PrzypisyEdytuj