Parafia św. Antoniego w Toruniu

parafia rzymskokatolicka w diecezji toruńskiej

Parafia św. Antoniego w Toruniuparafia rzymskokatolicka w diecezji toruńskiej, w dekanacie Toruń II, z siedzibą w Toruniu. Erygowana 1 kwietnia 1937.

Parafia św. Antoniego w Toruniu
Ilustracja
Kościół parafialny
Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Siedziba

Toruń

Adres

ul. św. Antoniego 4
87-100 Toruń

Data powołania

1 kwietnia 1937

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Diecezja

toruńska

Region

toruński

Dekanat

Toruń II

Kościół

Kościół św. Antoniego w Toruniu

Filie

Kaplica św. Barbary na Barbarce

Proboszcz

ks. kan. mgr Wojciech Miszewski

Wezwanie

św. Antoniego z Padwy

Wspomnienie liturgiczne

Świętego Antoniego, ipsa die

Położenie na mapie Torunia
Mapa konturowa Torunia, u góry znajduje się punkt z opisem „Parafia św. Antoniego w Toruniu”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Parafia św. Antoniego w Toruniu”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Parafia św. Antoniego w Toruniu”
Ziemia53°02′26,9844″N 18°34′46,9164″E/53,040829 18,579699
Strona internetowa

W 1951 roku Wrzosy oraz fragment Barbarki włączono do Torunia. W obu miejscowościach od 1 kwietnia 1937 roku funkcjonowała parafia (pierwotnie kuracja) pw. św. Antoniego. Została ona erygowana 25 marca 1937 roku. Pierwszym proboszczem parafii był ks. Leon Dzienisz[1]. Pierwszą świątynię w parafii poświęcono w lipcu 1939 roku. Obecny kościół oraz kaplica Bożego Miłosierdzia zostały zbudowane w latach 1988–1998[2].

Odpust edytuj

Zasięg parafii edytuj

Do parafii należą wierni mieszkający w Toruniu przy ulicach: Astrowej, Bananowej, Barbarka, Bartniczej, Bażantowej, Bławatkowej, Bobrowej, Brzoskwiniowej, Chabrowej, Chmielnej, Czeremchowej, Fasolowej, Figowej, Fiołkowej, Goździkowej, Gryczanej, Hiacyntowej, Jaskółczej, Jastrzębiej, Jelenia, Jemiołowej, Kameliowej, Kąkolowej, Konopnej, Konwaliowej, Koziej, Krokusowej, Kruczej, Kwiatowej, Lawendowej, Liliowej, Lisiej, Lnianej, Łosia, Łubinowej, Makowej, Malwowej, Miedza, Migdałowej, Modrakowej, Morelowej, Myśliwskiej, Narcyzowej, Niedźwiedziej, Orlej, Owsianej, Pawiej, Pigwowej, Pistacjowej, Pomarańczy, Prosowej, Pszylaszczkowej, Pszenicznej, Remklodowej, Rodzynkowej, Rumiankowej, Rysiej, Ryżowej, Rzepakowej, Sadowej, Sarniej, Sasankowej, Selerowej, Słonecznej, Słowiczej, Sokolej, Stokrotkowej, Storczykowej, Szafranowej, Szałwiowej, Szosa Chełmińska, Szyszkowej, św. Antoniego, Tartacznej, Tulipanowej, Ugory, Urodzajnej, Warzywnej, Wieloowocowej, Wiklinowej, Wilczej, Wrzosowej, Zagonowej, Zbożowej, Zielnej, Żbikowej, Żurawiej, Żytniej, Żywicznej i Żyznej[3].

Przypisy edytuj

  1. Rozynkowski 2017 ↓, s. 23.
  2. Rozynkowski 2017 ↓, s. 24.
  3. a b Parafia pw. Świętego Antoniego w Toruniu. diecezja-torun.pl. [dostęp 2024-02-26].

Bibliografia edytuj

  • Waldemar Rozynkowski: Rozwój sieci parafialnej w Toruniu od średniowiecza do czasów współczesnych. W: Jarosław Kłaczkow, Piotr Oliński, Waldemar Rozynkowski (red.): Toruń. Miasto wielu wyznań. Toruń: Towarzystwo Miłośników Torunia, 2017. ISBN 978-83-927097-9-4.