Parafia Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w Zgierzu

Parafia Matki Boskiej Nieustającej Pomocymariawicka parafia w Zgierzu, w diecezji śląsko-łódzkiej Kościoła Starokatolickiego Mariawitów w RP.

Parafia Matki Boskiej Nieustającej Pomocy
Ilustracja
Kościół Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w Zgierzu
Państwo

 Polska

Siedziba

Zgierz

Adres

ul. Jana Malczewskiego 5C
95-100 Zgierz

Data powołania

1906

Wyznanie

starokatolickie

Kościół

Starokatolicki Mariawitów

Diecezja

śląsko-łódzka

Kościół

Matki Boskiej Nieustającej Pomocy

Proboszcz

kapł. Jakub Maria Szczepan Orzechowski

Wezwanie

Matki Boskiej Nieustającej Pomocy

Wspomnienie liturgiczne

niedziela przed 24 czerwca

Położenie na mapie Zgierza
Mapa konturowa Zgierza, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół parafialny”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół parafialny”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół parafialny”
Położenie na mapie powiatu zgierskiego
Mapa konturowa powiatu zgierskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół parafialny”
Ziemia51°52′11,7″N 19°24′54,0″E/51,869917 19,415000

Siedziba parafii oraz kościół parafialny Matki Boskiej Nieustającej Pomocy znajduje się w Zgierzu, w powiecie zgierskim, w województwie łódzkim. Proboszcz nie mieszka na terenie parafii. Obecnie funkcję tę sprawuje kapłan Jakub Maria Szczepan Orzechowski, który dojeżdża z parafii św. Jana Chrzciciela w Dobrej.

Historia

edytuj

Na terenie Zgierza powstała trzecia na ziemiach polskich parafia mariawicka. 11 lutego 1906 ks. Jan Pągowski – wikariusz zgierskiej parafii wypowiedział, wraz z częścią parafian, posłuszeństwo arcybiskupowi warszawskiemu. W ciągu czterech dni 15 tysięcy zgierzan postanowiło przejść na mariawityzm. Jeszcze w 1906 rozpoczęto budowę kościoła przy ul. Juliusza Słowackiego. W 1909 w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych Rosji zatwierdzono statut zgierskiej parafii. Parafia liczyła wtedy 12 tysięcy wiernych (na 16 tysięcy mieszkańców Zgierza) i była najliczniejszym ośrodkiem mariawitów w regionie łódzkim.

W 1923 kapł. Józef Maria Wawrzyniec Pągowski, wraz z pięcioma innymi duchownymi mariawickimi i liczną grupą wiernych zażądał złożenia urzędu biskupa naczelnego Kościoła Mariawickiego przez abpa Jana Marię Michała Kowalskiego. Nie wszyscy członkowie parafii poparli jednak Pągowskiego, co spowodowało silny podział społeczności na zwolenników i przeciwników kapłana. Ponieważ majątek parafialny zapisany był na kapłana Pągowskiego, świątynia praktycznie nie była do odzyskania przy pozostających przy Kowalskim mariawitach. Od samego początku Pągowski prowadził starania o przekształcenie swojej parafii w niezależny Kościół Polsko-katolicki, w tym celu nawiązywał kontakty z innymi działającymi w tym czasie niezależnymi księżmi katolickimi: ks. Pawłem Kamińskim w Katowicach i ks. Alojzym Ptaszkiem z Krakowa. Udało się nawet zwołać w październiku 1926 Synod Ogólnopolski tego Kościoła, który wybrał Pągowskiego na biskupa, z czasem jednak pomysł wspólnego Kościoła rozpadł się, a państwo nigdy nie zatwierdziło niezależnej wspólnoty katolickiej. Po II wojnie światowej Pągowski zaprzestał działalności, a jego majątek przeszedł na rzecz rzymskich katolików – obecnie kościołem dysponuje parafia rzymskokatolicka Chrystusa Króla w Zgierzu.

Mariawici, którzy nie opowiedzieli się za Pągowskim, znaleźli nową siedzibę przy ul. Tadeusza Kościuszki 18. Do mariawityzmu w 1939 przyznawało się około 1000 wiernych, jednak w wyniku eksterminacji hitlerowskiej do początku 1945 dożyło zaledwie 400 osób. Kaplica przy ulicy Tadeusza Kościuszki była otwarta przez cały okres okupacji. Gdy proboszczem tutejszej parafii został kapłan Michał Maria Ludwik Jabłoński, postanowiono wybudować nowy kościół przy ul. Trojańskiej 5C. Do budowy nowej świątyni wykorzystano cegłę z rozbiórki kościoła mariawickiego w Kajewie koło Krośniewic. Świątynia została konsekrowana 10 lipca 1994, jest jednonawowa, na planie krzyża. Obok kościoła znajduje się cmentarz parafialny.

Nabożeństwa

edytuj

Eucharystia sprawowana jest w niewielkim kościele pod wezwaniem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy, wybudowanym w 1994.

Zobacz też

edytuj

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj