Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Studzionce

parafia rzymskokatolicka w archidiecezji katowickiej

Parafia Wniebowizięcia NMP w Studzioncerzymskokatolicka parafia w dekanacie pawłowickim archidiecezji katowickiej[1].

Parafia Wniebowizięcia NMP
Ilustracja
Kościół parafialny Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
Państwo

 Polska

Siedziba

Studzionka

Adres

ul. Jedności 14
43-245 Studzionka

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Archidiecezja

katowicka

Dekanat

Pawłowice Śląskie

Proboszcz

ks. Janusz Ahnert

Wspomnienie liturgiczne

15 sierpnia

Położenie na mapie gminy Pszczyna
Mapa konturowa gminy Pszczyna, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Parafia Wniebowizięcia NMP”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Parafia Wniebowizięcia NMP”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Parafia Wniebowizięcia NMP”
Położenie na mapie powiatu pszczyńskiego
Mapa konturowa powiatu pszczyńskiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Parafia Wniebowizięcia NMP”
Ziemia49°57′40″N 18°46′23″E/49,961111 18,773056
Strona internetowa

Historia edytuj

Sama miejscowość po raz pierwszy wzmiankowana została w łacińskim dokumencie Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (pol. Księga uposażeń biskupstwa wrocławskiego), spisanej za czasów biskupa Henryka z Wierzbna ok. 1305 w szeregu wsi zobowiązanych do płacenia dziesięciny biskupstwu we Wrocławiu, w postaci item in Stuczonka deberit [debent] esse XL mansi[2][3]. W okresie lokacyjnym powstała również parafia katolicka, która została po raz pierwszy wzmiankowana w spisie świętopietrza parafii dekanatu Oświęcim diecezji krakowskiej z 1326 pod nazwą Studna[4] i ponownie w 1327[5]. Pod nazwą Studna figuruje również w kolejnych spisach świętopietrza z lat 1346 – 1358[6]. Około 1350 roku powstał dekanat Pszczyna, do której odtąd przynależała Studzionka. Parafia ta pozostawała w diecezji krakowskiej do czasów poreformacyjnych. W listopadzie 1598 wizytacji kościelnej (pierwszej po soborze trydenckim) dekanatu pszczyńskiego dokonał archidiakon krakowski Krzysztof Kazimirski na zlecenie biskupa Jerzego Radziwiłła. Według sporządzonego sprawozdania kościół w Villa Studzienka znajdował się w rękach luterańskich[7]. Biskupstwo krakowskie wizytowało dekanat pszczyński i parafię jeszcze w 1619 a w 1679 parafię wizytowano już z ramienia diecezji wrocławskiej. Wówczas ustanowiony został administrator do chwili wyjaśnienia przynależności diecezjalnej. Ostatecznie do diecezji wrocławskiej Studzionka przynależała według wizytacji biskupiej dekanatu żorskiego w 1687[8].

W 1629 roku Studzionka wymieniona jest wśród miejscowości, których właściciele 3 sierpnia zostali zobowiązani przez prezydenta Kamery Śląskiej Karola Hanibala von Dohna do przyjęcia duchownych wyznaczonych przez biskupa krakowskiego. Z akt wizytacyjnych z 1697 roku wynika, że w 1479 roku parafia otrzymała nowy kościół drewniany. W latach 1568-1628 kościół znajdował się w rękach protestanckich. Po zwolnieniu w 1628 roku pastora Walentego Königa był zamknięty, lecz w 1648 roku znów otwarty dla nabożeństw protestanckich. W 1654 roku, po usunięciu pastora Daniela Rotariusa w kościele tym przywrócono nabożeństwa katolickie. Pierwszym po kontrreformacji katolickim duszpasterzem był Bartłomiej Franciszek Jagelius, który urzędował od 1662 roku (nominację na administratora otrzymał dopiero 9 czerwca 1670 od wrocławskiego oficjała Brunettiego).

Stara świątynia, ze swoimi charakterystycznymi pięcioma wieżami na dzwonnicy, istniejąca od XV wieku, służyła do celów sakralnych do 9 lipca 1822 roku, kiedy to według przekazu została zniszczona przez pożar w oktawie Bożego Ciała. W 1827 roku proboszcz Zimermann położył kamień węgielny pod budowę nowego, obecnego kościoła.

Przypisy edytuj

  1. Parafia na stronie archidiecezji. [dostęp 2011-12-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-12)].
  2. Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (online). [w:] www.dokumentyslaska.pl [on-line]. [dostęp 2013-07-22].
  3. H. Markgraf, J. W. Schulte: Codex Diplomaticus Silesiae T.14 Liber Fundationis Episcopatus Vratislaviensis. Breslau: Josef Max & Comp., 1889.
  4. Monumenta Poloniae Vaticana T.1 Acta Camerae Apostolicae. Vol. 1, 1207-1344. Jan Ptaśnik (redakcja). Cracoviae: Sumpt. Academiae Litterarum Cracoviensis, 1913, s. 147-150.
  5. j.w., s. 221-224
  6. Monumenta Poloniae Vaticana T.2 Acta Camerae Apostolicae. Vol. 2, 1344-1374. Jan Ptaśnik (redakcja). Cracoviae: Sumpt. Academiae Litterarum Cracoviensis, 1913, s. 189, 196, 205, 215, 225, 234, 244, 253, 261, 276, 284, 350, 281, 429, 437.
  7. ks. dr Maksymilian Wojtas: Akta wizytacji dekanatów bytomskiego i pszczyńskiego dokonanej w roku 1598 z polecenie Jerzego kardynała Radziwiłła, biskupa krakowskiego. Katowice: Towarzystwo Przyjaciół Nauk na Śląsku, 1938, s. 109.
  8. F. Maroń, 1969, s. 161

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj