Park Archeologiczny Doliny Côa

Park Archeologiczny Doliny Côa (port. Parque Arqueológico do Vale do Côa) – kompleks archeologiczny rytów naskalnych z okresu paleolitu i neolitu, odkrytych w 1992 roku w okolicach miasta Vila Nova de Foz Côa w północno-wschodniej Portugalii. Jest to jedno z największych w Europie skupisk zabytków prehistorycznych.

Prehistoryczna sztuka naskalna w dolinie Côa[a]
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
Ilustracja
Państwo

 Portugalia

Typ

kulturowy

Spełniane kryterium

I, III

Numer ref.

866

Region[b]

Europa i Ameryka Północna

Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę

1998
na 22. sesji

Położenie na mapie Portugalii
Mapa konturowa Portugalii, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Prehistoryczna sztuka naskalna w dolinie Côa”
Ziemia41°02′00,0″N 7°07′00,0″W/41,033333 -7,116667

Na stromych zboczach doliny Côa na odcinku około 17 kilometrów rozłożone są wyryte w skale sylwetki koni, kóz, i innych zwierząt (także wymarłych, takich jak tury). Wiek najstarszych zabytków ocenia się na ponad 22 tysiące lat, jednak ich dokładne datowanie węglowe jest niemożliwe ze względu na usunięcie próbek farby z nielicznych barwionych rytów podczas oczyszczania znalezisk z mchów i porostów.

W 1998 roku kompleks rytów naskalnych w dolinie Côa został przez organizację UNESCO wpisany na listę światowego dziedzictwa. W maju 2021 r. zespół archeologów z Portugalii odkrył tam dziesięciometrowy panel z petroglifami pochodzący z okresu sprzed 30 tys. lat[1].

Przypisy

edytuj
  1. Znaleziono jeden z największych paneli z petroglifami na świecie [online], www.tvp.info, 24 maja 2021 [dostęp 2021-05-24] (pol.).

Bibliografia

edytuj
  • Ellingham Mark, Fisher John, Kenyon Graham, Portugalia, seria: Praktyczny przewodnik, Wydawnictwo Pascal, Bielsko-Biała 2000, str. 411