Park Narodowy „Sajlugiemskij”

park narodowy w Rosji

Park Narodowy „Sajlugiemskij” (ros. Национальный парк «Сайлюгемский») – park narodowy w rejonie kosz-agackim Republiki Ałtaju w Rosji. Jego obszar wynosi 1183 km². Park został utworzony dekretem rządu Federacji Rosyjskiej z dnia 27 lutego 2010 roku. Siedzibą administracji parku jest Kosz-Agacz[1][2].

Park Narodowy „Sajlugiemskij”
Национальный парк «Сайлюгемский»
Ilustracja
Fragment części Argut
park narodowy
Państwo

 Rosja

Republika

 Ałtaj

Siedziba

Kosz-Agacz

Data utworzenia

27 lutego 2010

Powierzchnia

1183 km²

Ochrona

kategoria IUCNII (park narodowy)

Położenie na mapie Republiki Ałtaju
Mapa konturowa Republiki Ałtaju, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Park Narodowy „Sajlugiemskij””
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, na dole znajduje się punkt z opisem „Park Narodowy „Sajlugiemskij””
Ziemia49°59′N 88°40′E/49,983333 88,666667
Strona internetowa

Park znajduje się w najodleglejszym regionie Republiki Ałtaju, położony jest wysoko w łańcuchu górskim Ałtaj, co powoduje, że klimat jest zbliżony do klimatu zza koła podbiegunowego. Najwyższy punkt nad poziomem morza wynosi 3499 m n.p.m., najniższy to 570 m n.p.m. Park położony jest w paśmie Sajlugiem oraz częściowo w Górach Katuńskich i Górach Północnoczujskich przy granicy z Mongolią i Kazachstanem. Zachowała się tutaj dziewicza przyroda lasów liściastych, wysokogórskich stepów tundry, półpustyń, lodowców i zimnych jezior[3].

 
Irbis śnieżny

Głównym zadaniem parku jest zachowanie największej populacji irbisów śnieżnych (Panthera uncia) w Ałtaju oraz najliczniejszej populacji owcy ałtajskiej (Ovis ammon ammon) na tym terenie[1]. Park dzieli się na trzy części:

Sajlugiem

edytuj

(obszar 344 km²)

Część parku położona w głównym grzbiecie pasma Sajlugiem przy granicy z Mongolią. Na jej terenie znajdują się najwyższe szczyty tego pasma. Znajduje się tu duża populacja owcy ałtajskiej licząca około 400 osobników[4].

Ułandryk

edytuj

(obszar 32 km²)

Niewielka część położona w paśmie Sajlugiem w dorzeczu rzeki Ułandryk, w pobliżu części Sajlugiem. Tu również występuje owca ałtajska[4].

(obszar 807 km²)

Największa, najdziksza i najtrudniej dostępna część parku. Znajduje się w dorzeczu rzeki Argut, na zboczach Gór Katuńskich i Gór Północnoczujskich. Została objęta ochroną ze względu na zamieszkujące ją irbisy śnieżne (największa populacja w Rosji – w całym dorzeczu około 40 osobników)[4].

Fauna i flora

edytuj

Oprócz owcy ałtajskiej i irbisa śnieżnego w parku zamieszkuje duża populacja koziorożca syberyjskiego, a także m.in. piżmowce syberyjskie, gronostaje, łasice, wilki, rysie, manule stepowe oraz niedźwiedzie brunatne.

W parku występuje 146 gatunków ptaków, 20 z nich jest zagrożonych wyginięciem.

Na wyżynach górskich dominują porosty i kamieniste tundry, na południowych zboczach poniżej 2600 m przeważają tereny z roślinnością stepową. Flora parku obejmuje 722 gatunki roślin naczyniowych należących do 66 rodzin i 232 rodzajów[5].

Klimat

edytuj

Średnia miesięczna temperatura stycznia wynosi –32 °C. Minimalna temperatura potrafi spaść do –62 °C. Latem natomiast przekracza często 30 °C. Ilość opadów nie przekracza 250–300 mm rocznie[6].

Przypisy

edytuj
  1. a b Национальный парк "Сайлюгемский", Дед Алтай [online], ded-altai.ru [dostęp 2018-04-22] (ros.).
  2. Национальный парк "Сайлюгемский" - Главная [online], sailugem.ru [dostęp 2018-04-22] (ros.).
  3. Национальный парк "Сайлюгемский", „РИА Новости”, 2017 [dostęp 2018-04-22] (ros.).
  4. a b c Сайлюгемский национальный парк ● Каталог ООПТ ● Особо Охраняемые Природные Территории (ООПТ) [online], web.archive.org, 28 stycznia 2020 [dostęp 2021-08-16] [zarchiwizowane z adresu 2020-01-28].
  5. Сайлюгемский национальный парк ● Каталог ООПТ ● Особо Охраняемые Природные Территории (ООПТ) [online], web.archive.org, 31 stycznia 2020 [dostęp 2021-08-16] [zarchiwizowane z adresu 2020-01-31].
  6. Сайлюгемский национальный парк ● Каталог ООПТ ● Особо Охраняемые Природные Территории (ООПТ) [online], web.archive.org, 27 stycznia 2020 [dostęp 2021-08-16] [zarchiwizowane z adresu 2020-01-27].