Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody

międzynarodowa organizacja ekologiczna

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody[1] (ang. International Union for Conservation of Nature, IUCN) – międzynarodowa organizacja zajmująca się ochroną przyrody założona w 1948 roku jako pierwsza światowa organizacja skupiona na problemach środowiska naturalnego. Jej siedziba mieści się w Gland w Szwajcarii.

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody
International Union for Conservation of Nature
Siedziba

Gland (Szwajcaria)

Dyrektor generalny

Inger Andersen

Prezydent

Zhang Xinsheng

Utworzenie

październik 1948
Fontainebleau (Francja)

Strona internetowa
Siedziba IUCN w Gland (Szwajcaria).

Organizacja skupia 83 państwa, ponad 1300 agencji rządowych i organizacji pozarządowych oraz około 14 500 ekspertów i naukowców ze 160 krajów. Wspiera badania naukowe, zarządza projektami na całym świecie i gromadzi rządy, pozarządowe organizacje, agencje ONZ, przedsiębiorstwa i lokalne społeczności w celu rozwijania i wprowadzania w życie optymalnej polityki, praw i działań.

Misją IUCN jest wpływanie, zachęcanie i pomaganie społeczeństwom całego świata w dziele ochrony integralności i różnorodności przyrody oraz osiągnięcie sprawiedliwego i ekologicznie zrównoważonego korzystania z zasobów naturalnych[2].

Historia edytuj

Organizacja została założona w 1948 roku pod nazwą International Union for the Protection of Nature (IUPN) na Międzynarodowym Kongresie Ochrony Przyrody w Fontainebleau. W 1956 roku zmieniła nazwę na International Union for Conservation of Nature and Natural Resources, a od 1990 weszła w użycie także nazwa The World Conservation Union, która nie jest już używana[2]. Wśród pomysłodawców utworzenia Unii byli Polacy: prof. Władysław Szafer i prof. Michał Siedlecki. Polski Rząd, jako jedyny spośród byłego bloku wschodniego, był wśród członków założycieli Unii (obok kilku organizacji społecznych). Obecnie do IUCN należą 4 podmioty z Polski – wszystkie jako organizacje pozarządowe.

Czerwona księga edytuj

Jednym z zadań IUCN jest publikacja międzynarodowej czerwonej księgi zawierającej listę gatunków roślin i zwierząt zagrożonych wyginięciem. Zajmuje się tym Komisja Gatunków Zagrożonych IUCN (IUCN Species Survival Commission – SSC).

Obszary chronione edytuj

Światowa Komisja IUCN ds. Obszarów Chronionych (IUCN World Commission on Protected Areas – WCPA) definiuje następujące kategorie obszarów chronionych:

  • Ia – Ścisły rezerwat przyrody (Strict Nature Reserve)
  • Ib – Obszar naturalny (Wilderness Area)
  • II – Park narodowy (National Park)
  • III – Pomnik przyrody (Natural Monument)
  • IV – Obszar ochrony siedliskowej/gatunkowej (Habitat/Species Management Area)
  • V – Obszar chronionego krajobrazu/morza (Protected Landscape/Seascape)
  • VI – Obszar chroniony o użytkowanych zasobach (Managed Resource Protected Area)

Przypisy edytuj

  1. Polski Komitet Krajowy Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody. [dostęp 2017-09-27].
  2. a b (ang. • fr. • hiszp.) IUCN: About.

Linki zewnętrzne edytuj