Partia Postępu (Norwegia)

norweska partia polityczna

Partia Postępu (bokmål: Fremskrittspartiet, nynorsk: Framstegspartiet) – norweska skrajnie prawicowa[2][3][4][5][6], populistyczna[7][8][9][10][11][12][13][14][15], antyimigracyjna[2][8][16][17][18][19][20], narodowo-konserwatywna[21][22] i neoliberalna[12][23][24] partia polityczna założona w 1973.

Fremskrittspartiet
Ilustracja
Państwo

 Norwegia

Skrót

FrP

Lider

Sylvi Listhaug

Data założenia

8 kwietnia 1973

Adres siedziby

Karl Johans gate 25
0159 Oslo

Ideologia polityczna

konserwatywny liberalizm, narodowy konserwatyzm, konserwatyzm społeczny, libertarianizm

Poglądy gospodarcze

kapitalizm, libertarianizm, neoliberalizm

Liczba członków

25 000 (2009)

Młodzieżówka

Młodzież Partii Postępu

Barwy

Niebieski (nieoficjalny)

Obecni posłowie
21/169
Obecni radni wojewódzcy
87/574
[1]
Strona internetowa

W wyborach w 2021 roku zdobyła 21 mandatów, co uczyniło ją czwartą pod względem liczby posłów partią w parlamencie[25].

Partia stała się częścią rządu w koalicji z partią Prawicy 18 października 2013 roku[15][26][27][28]. 20 stycznia 2020 Partia Postępu zadecydowała o wystąpieniu z rządu Erny Solberg[8][29][30].

Przywódcy partii

edytuj

Poparcie w wyborach

edytuj

Storting

edytuj
Rok Procent głosów Liczba miejsc w Stortingu
1973 5,0 4
1977 1,9
1981 4,5 4
1985 3,7 2
1989 13,0 22
1993 6,3 10
1997 15,3 25
2001 14,6 26
2005 22,1 38
2009 22,9 41
2013 16,3 29
2017 15,2 27
2021[25] 11,6 21

Wybory gminne i okręgowe

edytuj
Rok Procent głosów
2011[31] 11,4 (gminy)

12,5 (okręgi)

2015[32] 9,5 (gminy)

11,0 (okręgi)

2019[33] 8,2 (gminy)

9,2 (okręgi)

2023[34] 11,3 (gminy)

12,5 (okręgi)

Przypisy

edytuj
  1. Valgresultat for Norge [online], Valgresultat [dostęp 2021-12-06] (norw. bokmål).
  2. a b As Norway’s far Right declines in popularity, a new populist force rises [online], openDemocracy [dostęp 2025-08-05] (ang.).
  3. Factsheet: Norwegian Progress Party - Bridge Initiative, „Bridge Initiative” [dostęp 2025-08-05] [zarchiwizowane z adresu 2025-06-15] (ang.).
  4. Vasiliki Tsagkroni, ‘Securitisation of migration and far right populist ‘othering’ in Scandinavian countries’ [online], ResearchGate, październik 2015 [dostęp 2025-08-05] (ang.).
  5. Herdis Hølleland, The Scandinavian far-right and the new politicisation of heritage [online], ResearchGate, luty 2018 [dostęp 2025-08-05] [zarchiwizowane z adresu 2024-12-13] (ang.).
  6. John Madeley, Norway's 1989 election: The path to polarised pluralism?, www.tandfonline.com, 1 kwietnia 1990, DOI10.1080/01402389008424797 [dostęp 2025-08-05] (ang.).
  7. Parties and Elections in Europe [online], www.parties-and-elections.eu [dostęp 2025-08-05].
  8. a b c Norway: Populist party quits government over jihadi spouse repatriation [online], The Local Norway, 20 stycznia 2020 [dostęp 2025-08-05] (ang.).
  9. Johan Bjerkem, The Norwegian Progress Party: An Established Populist Party, „European View”, 15 (2), 2016, s. 233–243, DOI10.1007/s12290-016-0404-8, ISSN 1781-6858 [dostęp 2025-08-05] (ang.).
  10. Emily Schultheis, What Right-Wing Populists Look Like in Norway [online], The Atlantic, 12 września 2017 [dostęp 2025-08-05] (ang.).
  11. Eirikur Bergmann, Nordic Nationalism and Right-Wing Populist Politics: Imperial Relationships and National Sentiments, Springer, 23 listopada 2016, ISBN 978-1-137-56703-1 [dostęp 2025-08-05] (ang.).
  12. a b The impact of the Russia–Ukraine war on right-wing populism in Norway - ECPS [online], 4 marca 2023 [dostęp 2025-08-05] (ang.).
  13. Anders Todal Jenssen, Norsk høyrepopulisme ved veis ende?, „Nytt Norsk Tidsskrift”, 34 (3), 2017, s. 230–242, DOI10.18261/issn.1504-3053-2017-03-02, ISSN 0800-336X [dostęp 2025-08-05].
  14. Norway's Conservatives strike coalition deal to take power, „Reuters”, 7 października 2013 [dostęp 2025-08-05] (ang.).
  15. a b Marian Grzybowski, Norwegia - zarys systemu ustrojowego, Jadwiga Makowiec (red.), Agnieszka Toczko-Rak, wyd. I, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2015, s. 51-52, ISBN 978-83-233-3965-6 [dostęp 2025-08-05] [zarchiwizowane z adresu 2025-08-05], Cytat: "W tej sytuacji inicjatywę przejęła partia konserwatywna, decydując się na podjęcie współpracy na zasadzie politycznego precedensu z populistyczną Partią Postępu, dotychczas pomijaną – jako partia „antysystemowa” – przy tworzeniu koalicji rządowych." (pol.).
  16. Leader of Norwegian populist party to step down [online], The Local Norway, 18 lutego 2021 [dostęp 2025-08-05] (ang.).
  17. Norway election results: Anti-immigrant party with links to mass, „The Independent [dostęp 2025-08-05] [zarchiwizowane z adresu 2025-07-23] (ang.).
  18. Refugees Could Be Sent To Remote Arctic Island With Polar Bears [online], HuffPost UK, 14 września 2015 [dostęp 2025-08-05] (ang.).
  19. Stine Jacobsen, Terje Solsvik, Norway's anti-immigrant party set for worst election result in 22 years, „Reuters”, 14 września 2015 [dostęp 2025-08-05] (ang.).
  20. Norway election: Ruling Conservatives claim second term [online], 11 września 2017 [dostęp 2025-08-05] (ang.).
  21. NTB, Listhaug: Det er rom for nasjonalkonservative i Frp [online], Utrop, 22 lutego 2021 [dostęp 2025-08-05] (norw. bokmål).
  22. David Vojislav Krekling, Siv Jensen sier det er helt greit å være nasjonalkonservativ i Frp [online], NRK, 9 lutego 2021 [dostęp 2025-08-05] (norw. bokmål).
  23. Less Tax and More Welfare: The Political Economy of The Norwegian Progress Party [online], ecpr.eu [dostęp 2025-08-05].
  24. Anders Widfeldt, Extreme Right Parties in Scandinavia, Routledge, 27 sierpnia 2014, ISBN 978-1-134-50215-8 [dostęp 2025-08-05] (ang.).
  25. a b Valgresultat for Norge [online], NRK [dostęp 2021-12-06] (norw. bokmål).
  26. Norway's Conservatives strike coalition deal to take power, „Reuters”, 7 października 2013 [dostęp 2025-08-05] (ang.).
  27. Nina, Here's Norway's new government [online], Norway's News in English — www.newsinenglish.no, 16 października 2013 [dostęp 2025-08-05] (ang.).
  28. Solberg takes reins in Norway [online], dw.com, 16 października 2013 [dostęp 2025-08-05] (ang.).
  29. Norway party quits government in 'jihadist-wife' row [online], 20 stycznia 2020 [dostęp 2025-08-05] (ang.).
  30. Daniel Zyśk, Nacjonalistyczna Partia Postępu opuszcza rząd Norwegii [online], www.pap.pl, 20 stycznia 2020 [dostęp 2025-08-05] (pol.).
  31. Valgresultat [online], valgresultat.no [dostęp 2025-08-05].
  32. Valgresultat [online], valgresultat.no [dostęp 2025-08-05].
  33. Valgresultat [online], valgresultat.no [dostęp 2025-08-05].
  34. Valgresultat [online], valgresultat.no [dostęp 2025-08-05].

Linki zewnętrzne

edytuj