Patrycja Gruszyńska-Ruman
Patrycja Marta Gruszyńska-Ruman, także Gruszczyńska-Ruman (ur. 1 października 1975 w Warszawie, zm. 26 sierpnia 2016[1] tamże[2]) – polska dziennikarka radiowa.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przyczyna śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie |
dziennikarka |
| Alma Mater | |
| Pracodawca |
Polskie Radio (2000–2016) |
| Małżeństwo |
Jan |
| Dzieci |
Kaja, Klara, Carmen, Kamila |
Życiorys edytuj
Córka Jana i Grażyny[2]. Gruszyńska-Ruman ukończyła studia w Laboratorium Reportażu na Wydziale Dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego[3]. Karierę rozpoczęła w 1994[4]. Początkowo związana była z Radiem Warszawa i Radiem Plus (1999–2000). Od 2000 do 2016 pracowała w Studiu Reportażu i Dokumentu Polskiego Radia[5].
Najwięcej nagród przyniósł jej reportaż WINna nie WINna o Stanisławie Rachwał, byłej więźniarce obozu w Auschwitz-Birkenau, która za działalność antykomunistyczną w ramach organizacji Wolność i Niezawisłość (WiN) została skazana na karę śmierci. W więzieniu Montelupich była zmuszona do konfrontacji z jej dręczycielką z obozu w Auschwitz, komendantką Marią Mandel[6][7]. Innymi ważnymi reportażami były: Awantura o Asię, Cudowny przypadek, Śmietnik po Śląsku, Wrócę, kiedy słońce już nie będzie mi potrzebne[8].
Z mężem Janem miała córki: Kaję, Klarę, Carmen i Kamilę[9]. Zmarła na chorobę nowotworową[10]. Pochowana na Cmentarzu Bródnowskim w Warszawie[1].
Nagrody i wyróżnienia edytuj
- 2008 – laureatka nagrody dla najlepszego reportażu audio Festiwalu Mediów Człowiek w Zagrożeniu za reportaż WINna nie WINna[11]
- 2009 – Główna Nagroda Wolności Słowa Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich za reportaż WINna nie WINna[12]
- 2009 – nagroda Prix Italia: Radio documentary – overall quality za reportaż WINna nie WINna (ang. Guilty or Not Guilty)[6]
- 2009 – Radiowy Reportażysta Roku[10]
- 2010 – laureatka VI edycji Ogólnopolskiego Konkursu Reportażystów Melchiory[13]
- 2011 – Grand Press w kategorii reportaż radiowy[14]
- 2013 – Nagroda im. Janusza Kurtyki za reportaż Szczęśliwy żywot Michała Wysockiego[15]
- 2014 – Złoty Mikrofon „za wrażliwość w opowiadaniu prawdy o człowieku i świecie”[16]
- 2013 – Special Mention: Documentary w kategorii dokumentu radiowego Prix Italia za reportaż Dopóki jestem[17]
Przypisy edytuj
- ↑ a b Cmentarze Bródzieńskie [online], brodnowski.grobonet.com [dostęp 2023-11-13].
- ↑ a b Patrycja Gruszyńska-Ruman. rejestry-notarialne.pl.
- ↑ FilmPolski.pl - Patrycja Gruszyńska [online], web.archive.org, 24 stycznia 2022 [dostęp 2023-11-13] [zarchiwizowane z adresu 2022-01-24].
- ↑ Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich – Pracownia Wolnego Słowa – Konkurs 2013 strona 2, old.sdp.pl [dostęp 2023-11-13] [zarchiwizowane 2023-11-13].
- ↑ Maciej Kozielski, Zmarła reportażystka radiowa Patrycja Gruszyńska-Ruman, Press.pl, 26 sierpnia 2016 [dostęp 2023-11-13] [zarchiwizowane 2017-02-25].
- ↑ a b Nagrody Prix Italia 2009 dla Polskiego Radia, Polskie Radio SA, 28 września 2009 [dostęp 2011-09-25] [zarchiwizowane 2009-10-05].
- ↑ Rozmowa dnia - 4 stycznia 2012, Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich, 4 stycznia 2012 [dostęp 2013-09-27] [zarchiwizowane 2013-10-02].
- ↑ Patrycja Gruszyńska-Ruman, reportaz.polskieradio.pl [dostęp 2023-11-13] [zarchiwizowane 2023-06-05].
- ↑ PressReader.com - Repliki gazet z całego świata [online], www.pressreader.com [dostęp 2023-11-13].
- ↑ a b Pożegnanie Patrycji Gruszyńskiej-Ruman - Informacyjna Agencja Radiowa, polskieradio.pl, 2 września 2016 [dostęp 2023-11-13] [zarchiwizowane 2023-11-13].
- ↑ XVIII Festiwal Mediów, Festiwal Mediów Człowiek w Zagrożeniu [dostęp 2023-11-13] [zarchiwizowane 2009-02-12].
- ↑ Laureaci - SDP, sdp.pl, 25 stycznia 2022 [dostęp 2023-11-13] [zarchiwizowane 2022-01-25].
- ↑ Robert Horbaczewski, Zwycięzcy konkursu Melchiory, Press.pl, 22 marca 2010 [dostęp 2023-11-13] [zarchiwizowane 2023-11-13].
- ↑ Grand Press 2011, old.grandpress.press.pl [dostęp 2022-06-29] [zarchiwizowane 2021-04-20].
- ↑ Nagrody Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich przyznane – Warszawa, 30 stycznia 2014, Instytut Pamięci Narodowej, 30 stycznia 2014 [dostęp 2023-11-13] [zarchiwizowane 2023-11-13].
- ↑ Złote Mikrofony – najważniejsze nagrody Polskiego Radia przyznane - Wiadomości, polskieradio24.pl, 20 listopada 2014 [dostęp 2023-11-13] [zarchiwizowane 2016-03-10].
- ↑ Patrycja Gruszyńska-Ruman wyróżniona na Festiwalu Prix Italia, Polskie Radio SA, 26 września 2013 [dostęp 2013-09-26] [zarchiwizowane 2013-09-29].