Paul Loicq (ur. 11 sierpnia 1888 w Brukseli, zm. 26 marca 1953 w Sint-Genesius-Rode) – belgijski hokeista, sędzia hokejowy i działacz hokeja na lodzie, prezydent IIHF w latach 1922-1947.

Paul Loicq
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

11 sierpnia 1888
Bruksela

Data i miejsce śmierci

26 marca 1953
Sint-Genesius-Rode

Rodzaj działalności

działacz sportowy

7. Prezydent IIHF
Okres urzędowania

od 1922
do 1947

Poprzednik

Max Sillig

Następca

Fritz Kraatz

Paul Loicq
Data i miejsce urodzenia

11 sierpnia 1888
Bruksela

Data i miejsce śmierci

26 marca 1953
Sint-Genesius-Rode

Obywatelstwo

Belgia

Informacje klubowe
Klub

Cercle des Patineurs Bruxelles[1]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Belgia
Mistrzostwa Europy
brąz Szwajcaria 1910 drużynowo
złoto Niemcy 1911 drużynowo
brąz Niemcy 1913 drużynowo
brąz Niemcy 1914 drużynowo

Życiorys edytuj

Paul Loicq karierę rozpoczął w 1905 roku w Cercle des Patineurs Bruxelles, w którym grał przez całą karierę do 1924 roku. Zdobył z tym klubem trzykrotnie mistrzostwo Belgii (1914, 1920, 1921). W latach 1909-1920 w reprezentacji Belgii rozegrał 18 meczów i strzelił 2 bramki. Z reprezentacją Belgii zdobył mistrzostwo Europy (1913) oraz trzykrotnie zdobył brązowy medal tej imprezy (1910, 1911, 1914)[2], a także grał na letnich igrzyskach olimpijskich 1920 w Antwerpii, na których reprezentacja Belgii zajęła 7. miejsce.

Paul Loicq po zakończeniu kariery zajął się działalnością w hokeju na lodzie i w innych sportach zimowych. W latach 1920-1935 był prezesem Belgijskiego Związku Hokeja na Lodzie (RBIHF), a także pełnił funkcję prezesa klubu łyżwiarskiego Skaters Club of Brussels, Belgijskiego Związku Łyżwiarkiego i Belgijskiej Ligi Sportów Zimowych. W latach 1920-1922 wiceprezydent, a w latach 1922-1947 prezydent Międzynarodowego Związku Hokeja na Lodzie (IIHF). W ciągu 25 lat kadencji Loicq doprowadził do popularyzaji hokeja na lodzie w Europie, który w 1924 roku został włączony do dyscyplin zimowych igrzysk olimpijskich podczas turnieju olimpijskiego 1924 w Chamonix oraz w 1930 roku zorganizował pierwsze oficjalne mistrzostw świata - turniej 1930 w Austrii, Francji i Niemczech, a mistrzostwa Europy zostały połączone z mistrzostwami świata[3], a także utworzył Międzynarodowe Kolegium Sędziów. Za jego kadencji w szeregi IIHF wstąpiło 16 reprezentacji, w tym dnia 11 stycznia 1926 roku reprezentacja Polski.

Paul Loicq był również sędzią hokejowym. Sędziował 65 oficjalnych meczów igrzysk olimpijskich (1924, 1928, 1936), mistrzostw Europy (1923, 1925, 1926, 1929, 1932) oraz mistrzostw świata (1930, 1931, 1933, 1934, 1935).

Paul Loicq studiował prawo na Université Libre de Bruxelles. Podczas I wojny światowej służył w Siłach Zbrojnych Belgii, natomiast w czasie II wojny światowej pod stopniem pułkownika był liderem belgijskiego ruchu oporu, a po zakończeniu II wojny światowej uczestniczył w procesach norymberskich[3].

Paul Loicq zmarł dnia 26 marca 1953 w Sint-Genesius-Rode w wieku 64 lat.

Upamiętnienie edytuj

Od 1998 roku jest przyznawana nagroda imienia Paula Loicqa - Paul Loicq Award za wybitne zasługi dla hokeja na lodzie.

Statystyki edytuj

Rok Drużyna Turniej Miejsce M G A Pkt
1909   Belgia Chamonix 4 1 0 0 0
1910   Belgia LIGH 3 2 0 0 0
1910   Belgia ME 3 3 0 0 0
1911   Belgia ME 3 3 1 0 1
1913   Belgia ME 1 3 0 0 0
1914   Belgia ME 3 2 0 0 0
1920   Belgia IO 7 1 0 0 0
Razem 18 2 0 1

Sukcesy edytuj

Cercle des Patineurs Bruxelles edytuj

Reprezentacyjne edytuj

Wyróżnienia edytuj

Przypisy edytuj

  1. Paul Loicq – Sports-reference.com (ang.)
  2. Tomasz Małolepszy: European Ice Hockey Championship Results: Since 1910. Scarecrow Press, 2013, s. 5–8. ISBN 978-0-8108-8782-4.
  3. a b Paul Loicq – Legends of Hockey (ang.)

Zobacz też edytuj

Linki zewnętrzne edytuj