Ferdinand Gottlob Paul Schröder (ur. 19 maja 1873 w Berlinie, zm. 7 czerwca 1941 w Lipsku) – niemiecki lekarz psychiatra, profesor Uniwersytetu w Greifswaldzie i Uniwersytetu w Lipsku.

Paul Schröder
Data i miejsce urodzenia

19 maja 1873
Berlin

Data i miejsce śmierci

7 czerwca 1941
Lipsk

profesor nauk medycznych
Specjalność: psychiatria
Alma Mater

Uniwersytet w Berlinie
Uniwersytet w Grazu

Profesura

1913

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet w Greifswaldzie
Uniwersytet w Lipsku

Życiorys

edytuj

Syn nauczyciela Theodora Adolfa Schrödera i Henriette Schulz. Ukończył Gymnasium zum Grauen Kloster. Studiował na Uniwersytecie Fryderyka Wilhelma w Berlinie i na Uniwersytecie w Grazu. W 1897 ukończył studia i zdał egzaminy państwowe. Następnie specjalizował się w psychiatrii we Wrocławiu u Wernickego, w Heidelbergu u Kraepelina, w Królewcu u Bonhoeffera i ponownie w Heidelbergu, u Franza Nissla. Od 1912 asystent u Bonhoeffera w Berlinie. W 1913 został profesorem zwyczajnym Uniwersytetu w Greifswaldzie. Od kwietnia 1925 profesor zwyczajny Uniwersytetu w Lipsku. W 1937 został pierwszym przewodniczącym Międzynarodowego Towarzystwa Psychiatrii Dziecięcej. W 1938 roku przeszedł na emeryturę.

Wybrane prace

edytuj
  • Einführung in die Histologie und Histopathologie des Nervensystems, Jena 1908.
  • Geistesstörungen nach Kopfverletzungen. Für Neurologen und Chirurgen, Stuttgart 1915.
  • Stimmungen und Verstimmungen, Leipzig 1930.
  • Kindliche Charaktere und ihre Abartigkeiten, Breslau 1931.
  • Ideengehalt und Psychologie des Kommunismus, Leipzig 1939.

Bibliografia

edytuj