Pawło Wasylowycz Iriczuk, ukr. Павло Васильович Ірічук, ros. Павел Васильевич Иричук, Pawieł Wasiljewicz Iriczuk (ur. 1 lutego 1970 w Czerniowcach) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji napastnika, trener piłkarski.

Pawło Iriczuk
Павло Ірічук
Pełne imię i nazwisko

Pawło Wasylowycz Iriczuk

Data i miejsce urodzenia

1 lutego 1970
Czerniowce

Wzrost

176 cm

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
DJuSSz Czerniowce
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1992 Krystał Czortków 22 (6)
1992–1993 Bukowyna Czerniowce 42 (5)
1994–1996 Prykarpattia Iwano-Frankowsk 68 (26)
1995 Chutrowyk Tyśmienica 7 (3)
1996 Urałan Elista 10 (1)
1996–1997 Prykarpattia Iwano-Frankowsk 27 (4)
1997 → FK Tyśmienica 2 (1)
1997 → Krystał Czortków 1 (0)
1997 Dnipro Dniepropetrowsk 8 (2)
1997 Dnipro-2 Dniepropetrowsk 6 (0)
1998 Prykarpattia Iwano-Frankowsk 1 (0)
1998 Nistru Otaci 12 (6)
1998–1999 Torpedo Zaporoże 27 (17)
1998 Wiktor Zaporoże 1 (0)
2000 Prykarpattia Iwano-Frankowsk 30 (4)
2000 Czornohora Iwano-Frankowsk 2 (1)
2001 Polihraftechnika Oleksandria 13 (0)
W sumie: 279 (76)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
? Unisport-Auto Kiszyniów
2004–2006 Borysfen Boryspol (asystent)
2006 Borysfen Boryspol
2006–2007 Rapid Ghidighici
2008 CSCA-Steaua Kiszyniów
2008–2009 CSCA-Rapid Kiszyniów
2010 CSCA-Rapid Kiszyniów
2010 CSCA-Rapid Kiszyniów
2011 CSCA-Rapid Kiszyniów
2012 CSCA-Rapid Kiszyniów
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Kariera piłkarska

edytuj

Kariera klubowa

edytuj

Wychowanek Szkoły Piłkarskiej w Czerniowcach, jednak dopiero po służbie wojskowej w 1992 rozpoczął karierę piłkarską w drużynie Krystał Czortków. W 1992 powrócił do rodzinnego klubu Bukowyna Czerniowce. Tak jak klub nie stawił przed sobą wysokich celów w 1993 przeszedł do pierwszoligowego Prykarpattia Iwano-Frankowsk. W 1996 został zaproszony do rosyjskim Urałanu Elista, skąd powrócił do Prykarpattia Iwano-Frankowsk. Następnie występował w klubach Dnipro Dniepropietrowsk, Nistru Otaci, Wiktor Zaporoże i Torpedo Zaporoże. W 2000 po raz trzeci powrócił do Prykarpattia Iwano-Frankowsk. W 2001 przeszedł do Polihraftechniki Oleksandria, w której i zakończył karierę piłkarską w wieku 31 lat. Jest wicerekordzistą Prykarpattia w ilości strzelonych bramek w Wyszczej Lidze Mistrzostw Ukrainy - 23 goli. W 1998 (z Petrom Rusakiem) był najlepszym strzelcem Prykarpattia. Łącznie w Prykarpatti strzelił 37 goli w 126 meczach[1].

Kariera trenerska

edytuj

Po zakończeniu kariery zawodniczej rozpoczął pracę trenerską. Trenował kluby Unisport-Auto Kiszyniów i Borysfen Boryspol. W sezonie 2006/07 objął stanowisko głównego trenera Rapidu Ghidighici, z którym zdobył awans do Divizia Națională. Ale po zakończeniu sezonu niespodziewanie został zwolniony[2]. Od marca 2008 prowadził CSCA-Steaua Kiszyniów, który latem połączył się z Rapidem Ghidighici[3]. 15 sierpnia 2008 został zwolniony z zajmowanego stanowiska[4]. Potem ponownie pracował w klubie prawie rok, ale z przyczyn rodzinnych 23 sierpnia 2009 podał się do dymisji[5]. Po raz kolejny został zaproszony trenować zespół, który już nazywał się CSCA-Rapid Kiszyniów w marcu 2010, ale już po pierwszej kolejce został zwolniony[2]. Na początku sezonu 2010/11 po raz piąty przyszedł do CSCA-Rapid Kiszyniów, ale już po pierwszej kolejce został zwolniony[6]. Na początku stycznia 2011 powrócił do kierowania do CSCA-Rapid Kiszyniów[2] z którym pracował do maja 2011. W kwietniu 2012 po raz siódmy został zatrudniony na stanowisku głównego trenera CSCA-Rapid Ghidighici[7].

Sukcesy i odznaczenia

edytuj

Sukcesy klubowe

edytuj

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj