Pawło Iriczuk

(Przekierowano z Pawło Iryczuk)

Pawło Wasylowycz Iriczuk, ukr. Павло Васильович Ірічук, ros. Павел Васильевич Иричук, Pawieł Wasiljewicz Iriczuk (ur. 1 lutego 1970 w Czerniowcach) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji napastnika, trener piłkarski.

Pawło Iriczuk
Павло Ірічук
Pełne imię i nazwisko

Pawło Wasylowycz Iriczuk

Data i miejsce urodzenia

1 lutego 1970
Czerniowce

Wzrost

176 cm

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
DJuSSz Czerniowce
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole
1992 Krystał Czortków 22 (6)
1992–1993 Bukowyna Czerniowce 42 (5)
1994–1996 Prykarpattia Iwano-Frankowsk 68 (26)
1995 Chutrowyk Tyśmienica 7 (3)
1996 Urałan Elista 10 (1)
1996–1997 Prykarpattia Iwano-Frankowsk 27 (4)
1997 → FK Tyśmienica 2 (1)
1997 → Krystał Czortków 1 (0)
1997 Dnipro Dniepropetrowsk 8 (2)
1997 Dnipro-2 Dniepropetrowsk 6 (0)
1998 Prykarpattia Iwano-Frankowsk 1 (0)
1998 Nistru Otaci 12 (6)
1998–1999 Torpedo Zaporoże 27 (17)
1998 Wiktor Zaporoże 1 (0)
2000 Prykarpattia Iwano-Frankowsk 30 (4)
2000 Czornohora Iwano-Frankowsk 2 (1)
2001 Polihraftechnika Oleksandria 13 (0)
W sumie: 279 (76)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
? Unisport-Auto Kiszyniów
2004–2006 Borysfen Boryspol (asystent)
2006 Borysfen Boryspol
2006–2007 Rapid Ghidighici
2008 CSCA-Steaua Kiszyniów
2008–2009 CSCA-Rapid Kiszyniów
2010 CSCA-Rapid Kiszyniów
2010 CSCA-Rapid Kiszyniów
2011 CSCA-Rapid Kiszyniów
2012 CSCA-Rapid Kiszyniów

Kariera piłkarskaEdytuj

Kariera klubowaEdytuj

Wychowanek Szkoły Piłkarskiej w Czerniowcach, jednak dopiero po służbie wojskowej w 1992 rozpoczął karierę piłkarską w drużynie Krystał Czortków. W 1992 powrócił do rodzinnego klubu Bukowyna Czerniowce. Tak jak klub nie stawił przed sobą wysokich celów w 1993 przeszedł do pierwszoligowego Prykarpattia Iwano-Frankowsk. W 1996 został zaproszony do rosyjskim Urałanu Elista, skąd powrócił do Prykarpattia Iwano-Frankowsk. Następnie występował w klubach Dnipro Dniepropietrowsk, Nistru Otaci, Wiktor Zaporoże i Torpedo Zaporoże. W 2000 po raz trzeci powrócił do Prykarpattia Iwano-Frankowsk. W 2001 przeszedł do Polihraftechniki Oleksandria, w której i zakończył karierę piłkarską w wieku 31 lat. Jest wicerekordzistą Prykarpattia w ilości strzelonych bramek w Wyszczej Lidze Mistrzostw Ukrainy - 23 goli. W 1998 (z Petrom Rusakiem) był najlepszym strzelcem Prykarpattia. Łącznie w Prykarpatti strzelił 37 goli w 126 meczach[1].

Kariera trenerskaEdytuj

Po zakończeniu kariery zawodniczej rozpoczął pracę trenerską. Trenował kluby Unisport-Auto Kiszyniów i Borysfen Boryspol. W sezonie 2006/07 objął stanowisko głównego trenera Rapidu Ghidighici, z którym zdobył awans do Divizia Naţională. Ale po zakończeniu sezonu niespodziewanie został zwolniony[2]. Od marca 2008 prowadził CSCA-Steaua Kiszyniów, który latem połączył się z Rapidem Ghidighici[3]. 15 sierpnia 2008 został zwolniony z zajmowanego stanowiska[4]. Potem ponownie pracował w klubie prawie rok, ale z przyczyn rodzinnych 23 sierpnia 2009 podał się do dymisji[5]. Po raz kolejny został zaproszony trenować zespół, który już nazywał się CSCA-Rapid Kiszyniów w marcu 2010, ale już po pierwszej kolejce został zwolniony[2]. Na początku sezonu 2010/11 po raz piąty przyszedł do CSCA-Rapid Kiszyniów, ale już po pierwszej kolejce został zwolniony[6]. Na początku stycznia 2011 powrócił do kierowania do CSCA-Rapid Kiszyniów[2] z którym pracował do maja 2011. W kwietniu 2012 po raz siódmy został zatrudniony na stanowisku głównego trenera CSCA-Rapid Ghidighici[7].

Sukcesy i odznaczeniaEdytuj

Sukcesy kluboweEdytuj

PrzypisyEdytuj

BibliografiaEdytuj