Paweł Lelewski
Paweł Lelewski (ur. 25 czerwca 1914 w Inowrocławiu, zm. po 1939) – polski bokser, reprezentant Polski.
| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data śmierci |
po 1939 | |||||||||
| Informacje klubowe | ||||||||||
| Klub | ||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Kariera edytuj
Sztuki szermierki na pięści uczył się w rodzinnym mieście od 1931 roku w klubie Cuiavia Inowrocław, w 1933 roku związał się na dwa lata z klubem Stella Gniezno. Swój największy sukces sportowy w karierze odniósł w barwach klubu Gryf Toruń, którego reprezentował od 1935 roku. Startując w mistrzostwach Polski, został mistrzem kraju w 1939, w kategorii półśredniej, a w latach 1938 – 1939 dwukrotnie wystąpił w reprezentacji Polski odnosząc dla jej barw dwa zwycięstwa.
Losy życiowe zawodnika po 1939 roku są nie znane, najprawdopodobniej nie przeżył wojny.
Bibliografia edytuj
- Piotr Osmólski: Leksykon boksu. Warszawa: Sport i Turystyka, 1989. ISBN 978-83-217-2680-9. ISBN 83-217-2680-1. (pol.).