Pierścienie Newtona
Pierścienie Newtona – zjawisko optyczne polegające na powstawaniu prążków interferencyjnych w kształcie pierścieni, w świetle przechodzącym jak i odbitym, przechodzącym poprzez cienkie warstwy w pobliżu styku powierzchni wypukłej i płaskiej rozdzielonych substancją o innym niż stykające się współczynniku załamania. Dla światła białego powstają wielobarwne prążki, dla monochromatycznego – jasne i ciemne prążki.
Pierścienie Newtona były pierwszym zjawiskiem interferencyjnym badanym ilościowo[1]. Zjawisko jako pierwszy obserwowali Robert Boyle w 1663 roku[2] i niezależnie od niego Robert Hooke[1], który wyjaśnił je falową naturą światła[potrzebny przypis]. Nazwane zostały na cześć Izaaka Newtona, który jako pierwszy opisał zjawisko dokładnie[3], m.in. obserwując powstawanie pierścieni barwnych[2].
Występowanie pierścieni Newtona jest szczególnie dokuczliwe w DTP podczas skanowania materiałów transparentnych, gdyż w wynikowych plikach graficznych obraz tych prążków jest szczególnie trudny do usunięcia. W celu uniknięcia tego zjawiska stosuje się skanowanie materiałów transparentnych przyklejonych specjalnymi środkami bezpośrednio do płyty lub cylindra skanera, wprowadza się olej w miejsce szpary powietrznej, umieszcza w specjalnych kopertach, z których następnie powietrze jest odsysane lub też umieszcza w specjalnych ramkach zapewniających odpowiednio dużą warstwę powietrza względem sąsiednich elementów skanera.
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b Jurgen R. Meyer-Arendt: Wstęp do optyki. Warszawa: PWN, 1977, s. 229.
- ↑ a b Zbigniew Płochocki. Korpuskularna teoria interferencji światła. „Delta”, 1974.
- ↑ Newtona pierścienie, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2022-03-24].