Piotr Świtalski

polski dyplomata

Piotr Antoni Świtalski (ur. 2 sierpnia 1957 w Kutnie) – polski urzędnik państwowy i dyplomata, wiceminister spraw zagranicznych (2005), w latach 2005–2010 stały przedstawiciel RP przy Radzie Europy w Strasburgu w randze ambasadora, od 2015 do 2019 nadzwyczajny i pełnomocny ambasador Unii Europejskiej w Armenii.

Piotr Świtalski
Ilustracja
Piotr Świtalski (2017)
Data i miejsce urodzenia

2 sierpnia 1957
Kutno

Podsekretarz stanu w MSZ
Okres

od 2005
do 2005

Stały przedstawiciel RP przy Radzie Europy
Okres

od 2005
do 2010

Poprzednik

Krzysztof Kocel

Następca

Urszula Gacek

Ambasador UE w Armenii
Okres

od 2015
do 2019

Poprzednik

Traian Hristea

Następca

Andrea Joana-Maria Wiktorin(inne języki)

Strona internetowa

Życiorys

edytuj

Absolwent Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego, odbył następnie studia doktoranckie w Moskiewskim Państwowym Instytucie Spraw Międzynarodowych (MGIMO). W 1985 uzyskał stopień doktora nauk historycznych. Specjalizuje się w stosunkach międzynarodowych.

Od 1986 zatrudniony w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, początkowo jako pracownik Departamentu Studiów i Programowania, a później w Departamencie Instytucji Europejskich, gdzie sprawował funkcję naczelnika wydziału. W latach 1990–1993 zajmował stanowisko I sekretarza, a później radcy w przedstawicielstwie Polski przy Organizacji Narodów Zjednoczonych i Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie w Wiedniu. Następnie przez trzy lata był zatrudniony w Sekretariacie OBWE na stanowisku dyrektora departamentu, później ponownie w MSZ podjął pracę w Departamencie Systemu Narodów Zjednoczonych, Departamencie Polityki Bezpieczeństwa (p.o. wicedyrektora), Departamencie Polityki Bezpieczeństwa Europejskiego (p.o. wicedyrektora). W latach 1999–2002 pracował w Ambasadzie RP w Nairobi, gdzie sprawował urząd radcy, zastępcy Stałego Przedstawiciela RP przy UNEP i UN-Habitat. Od października 2002 do stycznia 2005 pełnił obowiązki dyrektora Departamentu Strategii i Planowania Polityki Zagranicznej polskiego MSZ.

W styczniu 2005 został powołany na stanowisko podsekretarza stanu w MSZ w rządzie Marka Belki. 20 września 2005 został mianowany stałym przedstawicielem Rzeczypospolitej Polskiej przy Radzie Europy w Strasburgu[1]. Z tego ostatniego stanowiska został odwołany 1 września 2010[2]. Został wówczas dyrektorem ds. planowania politycznego w sekretariacie Rady Europy w Strasburgu, funkcję tę pełnił do 2014. W 2015 krótko był dyrektorem Departamentu Azji i Pacyfiku w MSZ. Od września 2015 do 2019[3] sprawował funkcję szefa delegacji Unii Europejskiej w Armenii w randze i z tytułem ambasadora nadzwyczajnego i pełnomocnego[4][5]. W 2022 przeszedł na emeryturę.

Wybrane publikacje

edytuj
  • OBWE w systemie bezpieczeństwa europejskiego: szanse i ograniczenia, Instytut Spraw Publicznych, Warszawa, 1997, ISBN 978-83-9062-398-6.
  • Niecierpliwość świata. Uwagi o polityce międzynarodowej czasu globalizacji, Wyd. Naukowe Scholar, Warszawa, 2008, ISBN 978-83-7383-336-4.
  • Droga do Pangei: polityka międzynarodowa czasu „globalizacyjnej konwergencji”, Wyd. Adam Marszałek, Toruń, 2011, ISBN 978-83-7780-056-0.
  • Emocje, interesy, wartości. Przemiany paradygmatów polityki międzynarodowej, Wyd. Adam Marszałek, Toruń, 2013, ISBN 978-83-7780-732-3.
  • Europe and the Spectre of Post-Growth Society, Council of Europe, Strasburg, 2014, ISBN 978-92-871-7834-3.
  • Klepsydra i tron. Czynnik czasu w polityce międzynarodowej, Wyd. Naukowe Scholar, Warszawa, 2020, ISBN 978-83-66470-35-4.
  • The Armenian Revolution: An Unfinished Cable, Polski Instytut Spraw Międzynarodowych, Warszawa, 2020, ISBN 978-83-66091-58-0.

Przypisy

edytuj
  1. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 20 września 2005 r. nr Z.110-82-2005 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2005 r. nr 62, poz. 846).
  2. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 1 września 2010 r. nr 110-34-2010 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2010 r. nr 70, poz. 876).
  3. EU Envoy Praises Armenian Government [online], azatutyun.am, 26 sierpnia 2019 [dostęp 2020-01-12] (ang.).
  4. Piotr A. Świtalski [online], Europejska Akademia Dyplomacji [dostęp 2017-10-23].
  5. Head of EU delegation to Armenia, Ambassador Piotr Switalski delivers his credentials to President of Armenia [online], armenpress.am, 18 września 2015 [dostęp 2017-10-23] (ang.).

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj