Piotr (metropolita kijowski)

Piotr – przypuszczalny metropolita kijowski urzędujący w latach 40. XIII w.

Piotr
Metropolita kijowski
Kraj działania

Ruś Kijowska

Metropolita kijowski
Okres sprawowania

lata 40. XIII w.

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Patriarchat Konstantynopolitański

Inkardynacja

Metropolia kijowska

Chirotonia biskupia

przed 1240 (?)

Antoni Mironowicz wymienia metropolitę Piotra w wykazie hierarchów kijowskich pomiędzy Józefem (zakończył pełnienie urzędu w 1240[1] lub w 1242[2]) a Cyrylem II (urzędował od 1247[2])[2].

Jedyne wzmianki o „Piotrze, arcybiskupie Rusi” informują o jego wizycie w kurii rzymskiej i udziale w I soborze liońskim, gdzie duchowny miał informować o najeździe tatarskim na Ruś Kijowską, co było przyczyną jego wygnania z Rusi[1]. Piotr został dopuszczony do współsłużenia papieżowi (razem z grupą hierarchów zachodnich) i przekazał zgromadzonym szereg informacji na temat Tatarów, ich życia codziennego, zwyczajów, wierzeń i obrzędów, wojskowości i dyplomacji. Ostrzegał, że w ciągu 39 lat mogą oni podbić Europę zachodnią[3].

Zdaniem A. Poppego Piotr mógł być samozwańcem podającym się za zwierzchnika Kościoła na Rusi, lub też urzędnicy rzymscy błędnie zapisali jego tytuł, zamieniając archimandrytę lub biskupa (archijereja) na arcybiskupa[1].

Przypisy edytuj

  1. a b c Митрополиты Киевские и всея Руси (988—1305 гг.)
  2. a b c A. Mironowicz, Kościół prawosławny w państwie Piastów i Jagiellonów, Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, Białystok 2003
  3. B. Gudziak, Kryzys i reforma. Metropolia kijowska, patriarchat Konstantynopola i geneza unii brzeskiej, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin 2008, 978-83-227-2899-4, s.23