Antoni Mironowicz

Antoni Mironowicz (ur. 30 października 1959 w Białymstoku) – polski historyk i działacz społeczny narodowości białoruskiej, profesor nauk humanistycznych, profesor zwyczajny Uniwersytetu w Białymstoku.

Antoni Mironowicz
Kraj działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	30 października 1959 Białystok
Profesor nauk humanistycznych
Specjalność: historia Europy Środkowej i Wschodniej
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Doktorat	1990 Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
Habilitacja	1997 Katolicki Uniwersytet Lubelski
Profesura	22 kwietnia 2002

Spis treści

Życiorys

Ukończył studia na Wydziale Humanistycznym Filii Uniwersytetu Warszawskiego w Białymstoku. W 1990 uzyskał stopień naukowy doktora na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, na podstawie pracy Podlaskie ośrodki i organizacje prawosławne w końcu XVI i XVII wieku, a w 1997 habilitował się na Wydziale Humanistycznym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego na podstawie dorobku naukowego oraz rozprawy pt. Prawosławie i unia za panowania Jana Kazimierza. W 2002 uzyskał tytuł naukowy profesora nauk humanistycznych. Promotor pracy doktorskiej m.in. Urszuli Pawluczuk.

Zawodowo związany z Uniwersytetem w Białymstoku, od 1998 jako profesor nadzwyczajny, a od 2006 na stanowisku profesora zwyczajnego. Objął funkcję kierownika Katedry Historii Kultur Pogranicza w Instytucie Historii UwB. Wykładał także w Wyższej Szkole Administracji Publicznej w Białymstoku.

Specjalizuje się w problematyce historii Białorusi, historii Europy Środkowej i Wschodniej, historii Kościoła prawosławnego, historii nowożytnej, historii Rosji. Wyróżniony przez Stowarzyszenie Wydawców Szkół Wyższych za książkę Kościół prawosławny w dziejach Rzeczypospolitej.

Zaangażowany także w działalność organizacji mniejszości białoruskiej. Zasiadał w Miejskiej Radzie Narodowej Białegostoku (1983–1990), Wojewódzkiej Radzie Narodowej (1988–1990) oraz Radzie Miejskiej (1994–1998; z listy Komitetu Wyborczego Prawosławnych). Był współzałożycielem Białoruskiego Zjednoczenia Demokratycznego, członkiem jego władz, a także kandydatem w wyborach sejmowych 1993.

W 2006 bez powodzenia ubiegał się o mandat do białostockiej rady miasta z listy Białoruskiego Komitetu Wyborczego. W 2009 kandydował z ramienia KW Platforma Obywatelska w wyborach do Parlamentu Europejskiego w okręgu wyborczym Olsztyn.

Wybrane publikacje

Autor

• Podlaskie ośrodki i organizacje prawosławne w XVI i XVII wieku, Białystok 1991.
• Bractwo Objawienia Pańskiego w Bielsku Podlaskim, Bielsk Podlaski 1994.
• Prawosławie i unia za panowania Jana Kazimierza, Białystok 1996, 1997.
• Sobór Świętego Mikołaja w Białymstoku, Białystok 1996.
• Teodozy Wasilewicz – archimandryta słucki, biskup białoruski, Białystok 1997.
• Życie monastyczne na Podlasiu, Białystok 1998.
• Metropolita Józef Nielubowicz Tukalski, Białystok 1998.
• Ihumen Sawa Palmowski, Białystok 2001.
• Kościół prawosławny w dziejach dawnej Rzeczypospolitej, Białystok 2001.
• The Orthodox Church and Byelorussian people, Białystok 2001.
• Bractwa cerkiewne w Rzeczypospolitej, Białystok 2003.
• Józef Bobrykowicz – biskup białoruski, Białystok 2003.
• Kościół prawosławny w państwie Piastów i Jagiellonów, Białystok 2003.
• Sylwester Czetwertyński biskup białoruski, Białystok 2004.
• Kościół prawosławny na ziemiach polskich w XIX i XX wieku, Białystok 2005.
• Diecezja białoruska w XVII i XVIII wieku, Białystok 2008.

Redaktor

• Kościół prawosławny w Polsce dawniej i dziś, Warszawa 1993.
• Wilno i Kresy Północno-Wschodnie, Białystok 1996.
• Księga cudów przed ikoną Matki Bożej w Starym Korninie dokonanych, Białystok 1997.
• Życie monastyczne w Rzeczypospolitej, Białystok 2001.
• Szkolnictwo prawosławne w Rzeczypospolitej, Białystok 2002.

Bibliografia

• Prof. dr hab. Antoni Mironowicz. uwb.edu.pl. [dostęp 2018-04-18].
• Mniejszości narodowe w Polsce. Informator 1994 r., Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, Komisja Mniejszości Narodowych i Etnicznych, Warszawa 1995, s. 180–181.
• Antoni Mironowicz w bazie „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2018-04-18].