Piotr Drożdżewski

polski inżynier, chemik i kompozytor

Piotr Drożdżewski (ur. 30 listopada 1948 w Zbąszyniu) – polski inżynier chemik i kompozytor.

Piotr Drożdżewski
Data i miejsce urodzenia

30 listopada 1948
Zbąszyń

Zawód, zajęcie

inżynier, kompozytor

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi

Życiorys edytuj

Urodził się 30 listopada 1948 roku w Zbąszyniu[1]. Od 1966 roku studiował chemię ze specjalnością metalurgia pierwiastków rzadkich na Politechnice Wrocławskiej[2], na tej samej uczelni doktoryzował się i habilitował[1] (w latach 1975 i 1990)[3], a w 2000 roku został mianowany na profesora nadzwyczajnego. W latach 1991–1996 był zastępcą dyrektora instytutu ds. dydaktyki[2]. W swojej pracy skupia się na obszarach chemii koordynacyjnej, chemii kwantowej, spektroskopii (głównie oscylacyjnej) oraz chemii bionieorganicznej[4]. Od 2004 roku jest profesorem na Wydziale Chemicznym Politechniki Wrocławskiej[5], pełnił także funkcje prodziekana Wydziału Chemicznego Politechniki Wrocławskiej[4].

Studia z kompozycji ukończył w 1977 roku na Akademii Muzycznej we Wrocławiu u Ryszarda Bukowskiego i Leszka Wisłockiego. Za swoje kompozycje otrzymał nagrody na Konkursie Polskiego Radia w Warszawie (1980), XXIII Konkursie Młodych Związku Kompozytorów Polskich w Warszawie (1980) i Konkursie Kompozytorskim im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu (1990). Od 1986 roku należy do Związku Kompozytorów Polskich, i w jego wrocławskim oddziale pełnił funkcję skarbnika, a od 2001 roku do Towarzystwa Bachowskiego we Wrocławiu, zaś w 2005 roku przystąpił do Stowarzyszenia Artystycznego im. Ryszarda Bukowskiego[1].

W 2000 roku otrzymał Srebrny Krzyż Zasługi[2].

Kompozycje edytuj

  • Kwartet smyczkowy nr 1 (1976)
  • Kwartet smyczkowy nr 2 (1978)
  • Taniec na Smyczki (1979)
  • Sinfonia da Camera na flet, obój, klarnet i fagot oraz smyczki (1980)
  • Kwartet smyczkowy nr 3 (1981)
  • Cadenza „Es ist genug” na klawesyn (1982)
  • Sonata a due Violini (1983)
  • Nowele na fortepian (1984)
  • Expansion na orkiestrę (1986)
  • Dwa Kaprysy na skrzypce solo (1990)
  • Salve Regina, motet na chór mieszany (1991)
  • Ballada na klarnet i smyczki (1997)
  • Scherzino per Violino (2001)
  • Reflections, siedem miniatur na chór mieszany (2003)
  • Srebrna Muzyka na orkiestrę (2005)
  • Trio na flet, skrzypce i fortepian (2006)
  • Krzyż i Dziecko, poemat na chór mieszany (2006)
  • Ech Muzyka, Muzyka do wiersza Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego na sopran i skrzypce (2007)
  • Cztery barwne wariacje na temat stałej Plancka na kwartet smyczkowy (2010)

Źródło: Culture.pl[1].

Przypisy edytuj

  1. a b c d Piotr Drożdżewski | Życie i twórczość | Artysta [online], Culture.pl [dostęp 2022-01-18] (pol.).
  2. a b c Nowi profesorowie, „Pryzmat. Pismo informacyjne Politechniki Wrocławskiej”, 185, 2005, s. 34, ISSN 1429-1673 [dostęp 2022-01-18] (pol.).
  3. Nauki Chemiczne [online], s. 385.
  4. a b Między dźwiękami jest chemia [online] [dostęp 2022-01-18] (pol.).
  5. Marek Burak, Piotr Pregiel, Tytularni profesorowie Politechniki Wrocławskiej 1945-2015, Politechnika Wrocławska, s. 29, ISBN 978-83-7493-885-3 [dostęp 2022-01-18] (pol.).