Wikipedia

Piotr Goldstein

polski fizyk

Piotr Paweł Goldstein (ur. 1949) – polski fizyk i matematyk, nauczyciel licealny i akademicki[1]. Adiunkt na wydziale fizyki teoretycznej w Instytucie Problemów Jądrowych im. Andrzeja Sołtana, przekształconym w 2011 w Narodowe Centrum Badań Jądrowych. Specjalizuje się w nieliniowych modelach matematycznych zjawisk fizycznych. Autor prac z dziedziny fizyki i matematyki, szczególnie dotyczących równań optyki nieliniowej i fizyki plazmy oraz całkowalności równań ewolucji.

Życiorys edytuj

Wywodzi się ze znanej rodziny o tradycjach naukowych. Jego dziadek, Paweł Goldstein (1884–1942) był chirurgiem w Szpitalu Starozakonnych w Warszawie, przeprowadził szereg pionierskich operacji onkologicznych i neurochirurgicznych, jako społecznik przewodniczył także oddziałowi Bratniej Pomocy. Ojciec Jan Goldstein również był lekarzem, profesorem chirurgii, podobnie jak matka, znana kardiolog dziecięca Lili Goldstein[2]. Jego młodszy brat Stanisław jest profesorem matematyki[2]. Wśród jego krewnych i powinowatych byli także Wiktor Golde, Anna Wałek-Czernecka, Stanisław Arnold, Maria Arnoldowa, Michał Landy, Anita Janowska[2].

W dzieciństwie uczęszczał do szkoły muzycznej, gdzie w wieku 12 lat poznał swoją przyszłą żonę Ewę, córkę prof. Konrada Jażdżewskiego, siostrę Krzysztofa, spokrewnioną także m.in. z Jadwigą Jasnorzewską i polarnikiem Jerzym Lechem Jasnorzewskim[3]. W drugiej klasie liceum Piotr Goldstein zajął drugie miejsce w konkursie matematycznym miasta Łodzi i punktowane miejsce w konkursie fizycznym. W kolejnych dwóch latach był także laureatem olimpiady chemicznej, astronomicznej i matematycznej. Dzięki temu bez egzaminów dostał się na studia chemiczne na Wydziale Fizyki i Chemii Uniwersytetu Łódzkiego, a po roku także na kierunek fizyczny w tej samej jednostce; studia fizyczne kontynuował na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego (UW). Oba kierunki skończył z wyróżnieniem[3]. Jeszcze przed ukończeniem studiów wziął ślub z Ewą z Jażdżewskich, para doczekała się czworga dzieci.

Po ukończeniu studiów magisterskich Goldstein podjął studia doktoranckie na Wydziale Fizyki UW, które zakończył trzystustronnicową pracą. Następnie podjął pracę w Instytucie Problemów Jądrowych im. Andrzeja Sołtana[3]. W latach 1987–1988 przebywał na stypendium na Uniwersytecie Alberty, w latach 1989, 1990, 2002, 2004, 2009, 2011 i 2017 współpracował także z Uniwersytetem Montrealskim, a w 2005 wykładał gościnnie w Uniwersytecie w Vinh(inne języki) w Wietnamie[1][4][5]. Wykładał także statystykę w warszawskim Collegium Civitas[6]. Poza działalnością akademicką, od 1995 uczył także w I Społecznym Liceum Ogólnokształcącym[1][3].

Autor i współautor wielu prac, m.in. dotyczących równań optyki nieliniowej i fizyki plazmy oraz całkowalności równań ewolucji[7][7][8][9], a także monografii A Concise Course in Nonlinear Partial Differential Equations (2008, wspólnie z Cao Long Vanem). Członek komitetu redakcyjnego miesięcznika „Delta” (1998-2011), a także współorganizator i wieloletni autor zadań w Polsko-Ukraińskim Konkursie Fizycznym „Lwiątko”[1][10][11].

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c d Cao Long Van i inni, Propagation of Ultrashort Pulses in a Nonlinear Medium, „Computational Methods in Science and Technology”, Special Issue (02), nota biograficzna, 2010, s. 77–96, DOI: 10.12921/cmst.2010.si.02.77-96 [dostęp 2017-11-01] (ang.).
  2. ↑ a b c Magdalena Bajer, Goldsteinowie: cz. 1 Pozytywiści – Patrioci, „Forum Akademickie”, 2007 (12), grudzień 2007, s. 52, ISSN 1233-0930 [dostęp 2017-03-12].
  3. ↑ a b c d Magdalena Bajer, Goldsteinowie: cz. 2, Wspólne dziedzictwo, „Forum Akademickie”, 2008 (1), styczeń 2008, s. 54, ISSN 1233-0930 [dostęp 2017-03-12].
  4. ↑ Piotr Goldstein, Visiting Researcher [online], CRM Mathematical Physics Laboratory, 2011 [dostęp 2017-11-09].
  5. ↑ P.P. Goldstein, A.M. Grundland, On a stack of surfaces obtained from the $\mathbb{C}P^{N-1}$ sigma models, „arXiv:1710.01642 [math-ph, physics:nlin]”, 4 października 2017, arXiv:1710.01642 [dostęp 2017-11-09].
  6. ↑ Goldstein Piotr, PhD, [w:] Collegium Civitas [online], 28 maja 2015 [dostęp 2017-11-01] (ang.).
  7. ↑ a b Piotr P. Goldstein, Upper hybrid turbulence and resonant absorption of high-power laser light by underdense plasma, „Physica Scripta”, 2014 (T161), 2014, s. 014019, DOI: 10.1088/0031-8949/2014/T161/014019, ISSN 1402-4896 [dostęp 2017-11-01] (ang.).
  8. ↑ Piotr P. Goldstein, Van Kampen’s relativistic heat transport revisited, „International Journal of Heat and Mass Transfer”, 55 (15–16), s. 4285–4290, DOI: 10.1016/j.ijheatmasstransfer.2012.03.071 [dostęp 2017-11-01].
  9. ↑ Piotr P. Goldstein, Painleve test: standard gun of integrability hunter [gz], „Nonlinearity and geometry”, 1998, s. 207.
  10. ↑ Piotr Goldstein, Adam Smólski, Bogusław Urwanowicz, Lwiątko 2003-2009: Polsko-Ukraiński Konkurs Fizyczny. Zadania konkursowe dla uczniów szkół ponadgimnazjalnych z rozwiązaniami, Kraków: ZamKor, 2010, ISBN 978-83-60793-38-1, OCLC 750925034.
  11. ↑ Jędrzej Karpiński, Nasi Goście [online], klub FIQREL, 15 marca 2012 [dostęp 2017-11-01].

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Piotr_Goldstein&oldid=70315405”