Piotr Sujka (ur. 5 lutego 1969[1] w Radomiu) – polski basista, członek rockowego zespołu Ira.

Piotr Sujka
Ilustracja
Piotr Sujka podczas koncertu (2015)
Pseudonim

Jinks

Data i miejsce urodzenia

5 lutego 1969
Radom

Instrumenty

gitara basowa

Gatunki

rock, hard rock, pop rock

Zawód

muzyk, kompozytor, basista, autor tekstów

Aktywność

od 1989

Wydawnictwo

Ol Music

Instrument
Music Man "String Ray 5
Fender Precision Bass
Fender Jazz Bass
Zespoły
Ira (od 1989)
Strona internetowa

Swój pseudonim artystyczny zapożyczył z amerykańskiej kreskówki Pixie, Dixie i Pan Jinks[2].

Życiorys

edytuj

Jego rodzice prowadzili szklarnię[3]. Ukończył technikum ogrodnicze[3].

W młodości współtworzył z Wojciechem Owczarkiem amatorską kapelę Brak Miejsc[3][4], następnie stworzył zespół Pandora[3]. W grudniu 1989 został basistą w zespole Ira. W 1990 po raz pierwszy zaprezentował się szerszej publiczności podczas występu Iry na Festiwalu w Sopocie. W następnych latach nagrał z zespołem kilka albumów, zagrał jako support przed grupą Aerosmith oraz wystąpił na Festiwalach w Jarocinie. W 1993 zajął czwarte miejsce w rankingu najlepszych gitarzystów basowych roku sporządzonym przez magazyn Gitara i Bas, rok później zajął siódme miejsce w zestawieniu.

Po zawieszeniu działalności Iry we wrześniu 1996 wraz z gitarzystą Piotrem Łukaszewskim oraz perkusistą Wojciechem Owczarkiem wspomagał Gadowskiego w poczynaniach solowych. W 1998 zagrał trasę koncertową promującą płytę Artur Gadowski oraz brał udział w sesji nagraniowej do płyty Kamienie Katarzyny Gärtner. W 2000 wziął udział w nagraniach drugiej solowej płyty Artura Gadowskiego oraz występował na koncertach promujących album.

Pod koniec 2001 wraz z Gadowskim, Owczarkiem oraz Suskim reaktywował grupę Ira. Od momentu powrotu z zespołem na scenę nagrał z nim trzy albumy studyjne i jeden koncertowy, będący zapisem wielkiego koncertu jubileuszowego z okazji 15-lecia istnienia zespołu.

Żonaty z Anetą[5], mają syna Bartka[6].

Dyskografia

edytuj

Gościnne występy

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Leszek Gnoiński, Jan Skaradziński, Encyklopedia Polskiego Rocka, Warszawa: Świat Książki, 1997, s. 199, ISBN 83-7129-570-7, OCLC 43868642.
  2. Waldemar Buczkowski: IRA. Bo jest paru ludzi. Warszawa: Agora, 2018, s. 43. ISBN 978-83-268-2750-1.
  3. a b c d Waldemar Buczkowski: IRA. Bo jest paru ludzi. Warszawa: Agora, 2018, s. 46. ISBN 978-83-268-2750-1.
  4. Waldemar Buczkowski: IRA. Bo jest paru ludzi. Warszawa: Agora, 2018, s. 45. ISBN 978-83-268-2750-1.
  5. Waldemar Buczkowski: IRA. Bo jest paru ludzi. Warszawa: Agora, 2018, s. 36–37. ISBN 978-83-268-2750-1.
  6. Waldemar Buczkowski: IRA. Bo jest paru ludzi. Warszawa: Agora, 2018, s. 236. ISBN 978-83-268-2750-1.
  7. IRA – “Jutro” [RECENZJA] - Polska Płyta / Polska Muzyka [online], 7 czerwca 2021 [dostęp 2021-08-14] (pol.).

Linki zewnętrzne

edytuj