Piotr Worobjow
Piotr Iljicz Worobjow, ros. Пётр Ильич Воробьёв (ur. 28 stycznia 1949 w Moskwie) – radziecki i rosyjski hokeista, trener hokejowy.
 Piotr Worobjow (1997) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Obywatelstwo |
rosyjska |
| Wzrost |
178 cm |
| Pozycja |
napastnik (center) |
| Uchwyt |
lewy |
| Odznaczenia | |
| |
Jego synowie Ilja (ur. 1975) i Aleksiej (ur. 1987)[1] także zostali hokeistami oraz trenerami.
Kariera zawodnicza edytuj
Dynamo Kijów (1967-1968)
Dinamo Ryga (1968-1979)- Latvijas Berzs (1979-1980)
W epoce ZSRR przez lata grał w Łotewskiej SRR.
Kariera trenerska edytuj
- Latvijas Berzs (1981-1982), główny trener
- Dinamo Ryga (1982-1989), asystent trenera
Dinamo Moskwa (1990-1993), asystent trenera
Reprezentacja WNP do lat 20 (1991/1992), główny trener
Reprezentacja Rosji (1992/1993, 1998), asystent w sztabie
Frankfurter ESC (1993-1994), główny trener- Frankfurt Lions (1994-1996), główny trener
- Reprezentacja Rosja do lat 20 (1996-1998, 1999-2001), główny trener
- Torpedo Jarosław (1996-2001), główny trener
- Łokomotiw Jarosław (2000-2001), główny trener
- Łada Togliatti (2001-2006), główny trener
Reprezentacja Łotwy (2006), główny trener- Chimik Mytiszczi (2006-2007), główny trener
- Torpedo Niżny Nowogród (2007-2008), główny trener
- Łada Togliatti (2008-2010), główny trener
- Łokomotiw Jarosław (2010), główny trener
- Łoko Jarosław (2010-2011), główny trener
- Łokomotiw Jarosław (2011-2012, 2013-2014), główny trener
- SKA-1946 Sankt Petersburg (2015-2016), główny trener
- SKA-Niewa (2016-2017), główny trener
- SKA Sankt Petersburg (2017-2020), nadzorca hokeja młodzieżowego
W Rydze pracował też w pierwszej dekadzie swojej kariery szkoleniowej. W trakcie sezonu 1989/1990 przeszedł do Dinama Moskwa. W 1993 wyjechał do Niemiec zostając trenerem klubu z Frankfurtu w 2. Bundeslidze, a od 1994 przez dwa lata w rozgrywkach DEL (zawodnikiem był tam wtedy jego syn Ilja). Po powrocie do Rosji od 1996 przez pięć sezonów prowadził drużynę z Jarosława (Torped, potem przemianowano na Łokomotiw). Równolegle pracował w narodowym w związku. Najpierw był głównym trenerem WNP w turnieju mistrzostw świata juniorów do lat 20 edycji 1992, następnie był asystentem w sztabie seniorskiej reprezentacji Rosji w turnieju mistrzostw świata edycji 1993, potem głównym trenerem kadry Rosji do lat 20 w turniejach MŚ edycji 1997, 1998, 2000, 2001. Był też sztabie szkoleniowym Rosji na turnieju zimowych igrzysk olimpijskich w 1998.
Po odejściu z Jarosława od 2001 pracował w Ładzie Togliatti, w Mytiszczi (grał tam jego syn Ilja) i w innych drużynach w superlidze rosyjskiej. W tym okresie prowadził reprezentację Łotwy na turnieju MŚ edycji 2006. W 2008 wrócił do Łady w utworzonych wtedy rozgrywkach KHL. W lutym 2010 ponownie został zatrudniony w Łokomotiwie[2]. Od grudnia 2010 pracował jako szkoleniowiec w juniorskiej drużynie Łoko Jarosław w rozgrywkach MHL (jego asystentem był tam jego syn Ilja)[3]. Dzień po katastrofie lotniczej z 7 września 2011 (zginęła wtedy cała drużyna Łokomotiwu), w grudniu tego roku został szkoleniowcem nowo utworzonej drużyny klubu i przeniesionej tymczasowo do rozgrywek WHL (do sztabu wszedł jego syn Ilja)[4]. Na początku sezonu KHL (2013/2014) we wrześniu 2013 został ponownie mianowany trenerem Łokomotiwu[5], a ustąpił ze stanowiska na początku lutego 2014 z uwagi na stan zdrowia[6][7]. W listopadzie 2015 został trenerem juniorskiej drużyny w MHL[8]. Pod koniec kwietnia 2016 został ogłoszony szkoleniowcem zespołu SKA-Niewa w WHL[9]. Od 2017 przez trzy sezony był nadzorcaą hokeja młodzieżowego w SKA Sankt Petersburg z KHL.
Sukcesy edytuj
- Zawodnicze klubowe
Złoty medal wyższej ligi: 1973 z Dinamem Ryga
- Szkoleniowe klubowe
Puchar Tatrzański: 1983 z Dinamem Ryga
Srebrny medal mistrzostw ZSRR: 1988 z Dinamem Ryga- Złoty medal mistrzostw ZSRR: 1990, 1991, 1992 z Dinamem Moskwa
- Złoty medal mistrzostw Rosji: 1993 z Dinamem Moskwa, 1997 z Łokomotiwem Jarosław
- Puchar MHL: 1993 z Dinamem Moskwa
Brązowy medal mistrzostw Rosji: 1998, 1999 z Torpedo Jarosław, 2003, 2004 z Ładą Togliatti- Srebrny medal mistrzostw Rosji: 2005 z Ładą Togliatti
- Puchar Kontynentalny: 2006 z Ładą Togliatti
- Szkoleniowe reprezentacyjne
- Złoty medal mistrzostw świata juniorów do lat 20: 1992 z WNP
- Brązowy medal mistrzostw świata juniorów do lat 20: 1997 z Rosją
- Złoty medal mistrzostw świata: 1993 z Rosją
Srebrny medal zimowych igrzysk olimpijskich: 1998 z Rosją- Srebrny medal mistrzostw świata juniorów do lat 20: 1998, 2000 z Rosją
- Odznaczenia
- Order Przyjaźni (1996)
- Medal „za Pracę Na Rzecz Ziemi Jarosławskiej” II stopnia (2015)
- Wyróżnienia
- Mistrz Sportu ZSRR
- Zasłużony Trener Łotewskiej SRR
- Zasłużony Trener Rosji
- KHL (2013/2014): Nagroda „Wiara w Młodzież” im. „Anatolija Tarasowa” (dla trenerów dających szansę gry obiecującym zawodnikom młodego pokolenia)
Przypisy edytuj
- ↑ Alexei Vorobyov - Stats, Contract, Salary & More [online], eliteprospects.com [dostęp 2024-04-25] (ang.).
- ↑ Петр Воробьев возглавит ХК "Локомотив" - Ведомости [online], vedomosti.ru [dostęp 2024-04-25] (ros.).
- ↑ Воробьев возглавит ярославский "Локо" из Молодежной хоккейной лиги - РИА Новости, 04.12.2010 [online], ru/20101204/304395647.html [dostęp 2024-04-25] (ros.).
- ↑ ХК "Локомотив" определился с новым главным тренером :: Хоккей :: РБК Спорт [online], sportrbc.ru [dostęp 2024-04-25] (ros.).
- ↑ Официальный сайт Локомотив Ярославль [online], hclokomotiv.ru [dostęp 2024-04-25] (ros.).
- ↑ Петр Воробьев покинул «Локомотив» - Спорт Ярославль [online], sport76.ru [dostęp 2024-04-25] (ros.).
- ↑ http://en.khl.ru/news/2014/02/02/26116.html
- ↑ https://www.ska.ru/en/news/view/pietr-vorob-iev-ghlavnyi-trienier-ska-1946-1/
- ↑ https://www.ska.ru/news/view/pietr-vorob-iev-ghlavnyi-trienier-ska-nievy/
Bibliografia edytuj
- Piotr Worobjow w bazie Eliteprospects.com (ang.)