Pijawka rybia
Pijawka rybia (Piscicola geometra) – gatunek pijawki z rodziny Piscicolidae. Ma typowe dla przedstawicieli rodziny wąskie, cylindryczne ciało i wydatne przyssawki. Jest jednym z wielu występujących na świecie i ok. 10 w Polsce gatunków pijawek z rodzaju Piscicola, bardzo trudnych do odróżnienia od siebie. Wszystkie są zewnętrznymi pasożytami ryb, poszczególne gatunki specjalizują się w poszczególnych gatunkach ryb. Piscicola geometra występuje w zbiornikach słodkowodnych i w ciekach, przytwierdzona do roślin wodnych, skąd atakuje ryby, głównie karpiowate. Odżywia się krwią swoich żywicieli, a ponadto przenosi na nich pasożyty krwi.
Piscicola geometra[1] | |
(Linnaeus, 1761) | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Podtyp | |
Gromada | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
pijawka rybia |
Ciało tej pijawki ma długość od 20–60 mm, jest cienkie, wyposażone w dwie koliste przyssawki (tylna ma średnicę dwukrotnie większą[2]), dzięki którym porusza się charakterystycznymi "krokami". Zabarwienie zmienne, zwykle zielonkawe lub żółtawe, z czarnymi lub czerwonobrunatnymi plamkami pigmentowymi na grzbietowej stronie ciała[2]. Dwie pary oczu położone są na wierzchniej stronie części głowowej.
Gatunek kosmopolityczny, nie występuje tylko w Australii i Polinezji. W Polsce jest gatunkiem pospolitym[3] i jedyną krajową pijawką spotykaną w wodach Bałtyku[2].
Przypisy
edytuj- ↑ Piscicola geometra, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c Mały słownik zoologiczny. Bezkręgowce. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1984. ISBN 83-214-0428-6.
- ↑ Fauna Polski - charakterystyka i wykaz gatunków. Bogdanowicz W., Chudzicka E., Pilipiuk I. i Skibińska E. (red.). T. I. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2004. ISBN 83-88147-04-8.