Połudy (biał. Палуды; ros. Полуды) − wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie oszmiańskim, w sielsowiecie Boruny.

Połudy
Палуды
Państwo

 Białoruś

Obwód

 grodzieński

Rejon

oszmiański

Sielsowiet

Boruny

Populacja (2009)
• liczba ludności


21

Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego
Mapa konturowa obwodu grodzieńskiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Połudy”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Połudy”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Połudy”
Ziemia54°13′52″N 26°07′07″E/54,231111 26,118611

Historia

edytuj

W czasach zaborów folwark i wieś w okręgu wiejskim Biełuny, w gminie Holszany, w powiecie oszmiańskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego. W 1866 roku własność Kołyszków[1]. W 1905 roku folwark liczył 4 mieszkańców, 72 dziesięcin, własność Koreywy, wieś liczyła 23 mieszkańców, 38 dziesięcin[2].

W latach 1921–1945 folwark i osada leżały w Polsce, w województwie wileńskim, w powiecie oszmiańskim, w gminie Holszany.

W 1931:

  • folwark w 2 domach zamieszkiwało 10 osób[3].
  • osadę w 5 domach zamieszkiwały 34 osoby[3].

Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Holszanach. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Holszanach i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Holszanach[4].

Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.

Przypisy

edytuj
  1. Połudy, pow. oszmiański, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 733.
  2. Гошкевич И. И. Виленская губернія: Полный списокъ населенныхъ мѣстъ со статистическими данными о каждомъ поселеніи, составленный по оффиціальнымъ свѣдѣниямъ, Вильна, 1905, s. 225
  3. a b Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 32.
  4. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1345.

Linki zewnętrzne

edytuj