Pośrednia Nowoleśna Turnia
Pośrednia Nowoleśna Turnia (słow. Prostredná Slavkovská veža, niem. Mittlerer Schlagendorfer Turm, węg. Középső Szalóki torony, 2368 m[1] n.p.m.) – środkowa z trzech Nowoleśnych Turni znajdujących się w Nowoleśnej Grani w słowackiej części Tatr Wysokich. Od Zadniej Nowoleśnej Turni oddziela ją Nowoleśna Szczerbina, natomiast od Skrajnej Nowoleśnej Turni oddzielona jest przełęczą Ciemna Ławka. Podobnie jak inne Nowoleśne Turnie nie jest dostępna dla turystów i nie prowadzą na nią żadne szlaki turystyczne.
 Pośrednia Nowoleśna Turnia wśród podpisanych obiektów | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
2368 m n.p.m. |
| Pierwsze wejście |
7 sierpnia 1902 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°10′16,3″N 20°09′46,7″E/49,171194 20,162972
| |
Przez północne ściany Pośredniej Nowoleśnej Turni biegnie fragment Nowoleśnej Galerii – tzw. Pośrednia Nowoleśna Galeria, która nadaje jej kształt podobny do Małego Ganku z jego Galerią Gankową.
Pośrednia Nowoleśna Turnia zwana była niegdyś Środkową Nowoleśną Turnią.
Historia
edytujPierwsze wejścia turystyczne:
- Karol Englisch i Johann Hunsdorfer senior, 7 sierpnia 1902 r. – letnie,
- Władysław Krygowski, 13 marca 1928 r. – zimowe.
Przypisy
edytuj- ↑ Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania [online].
Bibliografia
edytuj- Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XIV. Warzęchowe Turnie – Zawracik Rówienkowy. Warszawa: Sport i Turystyka, 1971, s. 73–77.
- Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005. ISBN 83-909352-2-8.
- Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.