Podobwód Białobrzegi Armii Krajowej
Podobwód Białobrzegi – jednostka partyzancka Związku Walki Zbrojnej, a następnie Armii Krajowej.
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1942 |
Rozformowanie |
1944 |
Organizacja | |
Kryptonim |
„Bory”, „Baśka” |
Rodzaj wojsk |
Operowała na terenie gminy Białobrzegi i nosiła kryptonimy "Bory", "Baśka"[1]. Podobwód ten wchodził w skład Obwodu Radom Inspektoratu Radomskiego Okręgu Radom-Kielce ("Jodła") AK.
Żołnierze podobwodu dokonali wielu akcji dywersyjno-sabotażowych: uszkodzenie podziemnego kabla telefonicznego Radom-Warszawa (wrzesień 1942, marzec 1943), zniszczenie dokumentacji białobrzeskiej mleczarni (wiosna 1942), ostrzelanie budynku koszarowego niemieckiej jednostki na lotnisku Chruściechów (listopad 1943).
W połowie 1944 jego skład osobowy wynosił 12 oficerów, 2 podchorążych, 77 podoficerów i 282 szeregowych.
Struktura organizacyjna edytuj
- placówka miejscowa Białobrzegi
- pchor. Józef Suligowski "Suchy"
- placówka Radzanów
- Józef Suwalski "Kmicic"
- plut. Józef Sałaciński "Tygrys"
- Stanisław Zakrzewski "Hardy"
- placówka Stromiec
- ppor. Henryk Gierycz "Gryf"
- ppor. Aleksander Mordawski "Wrzos"
Komendanci edytuj
Inni członkowie komendy edytuj
- Roman Pelletier "Kuna" – szef Kierownictwa Dywersji (aresztowany i osadzony w Auschwitz)
- Henryk Krzesiński "Ryk" – oficer wyszkolenia i łączności (aresztowany i osadzony w Auschwitz)
- Paweł Bednarek "Ozyrys" – kwatermistrz (zamordowany przez żandarmów z posterunku w Białobrzegach)
- kpr. Edmund Dziewulski "Patefon" – instruktor szkoleniowy
- Janina Siedlecka "Topola" – referentka Wojskowej Służby Kobiet
Przypisy edytuj
- ↑ Borzobohaty 1988 ↓, s. 125.
Bibliografia edytuj
- Struktura Organizacyjna Armii Krajowej, Marek Ney-Krwawicz w: Mówią wieki nr 9/1986.
- Wojciech Borzobohaty: „Jodła” Okręg Radomsko–Kielecki ZWZ–AK 1939-1945. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Pax”, 1988. ISBN 83-211-0901-2.
- Maria Joanna Radomska, Adam Edward Boniecki, Mazowieckie piaski, Wyd. ZNAK, str. 144.