Polana Malinowe
Polana Malinowe[1][2] lub Polana Malinowa[3] – polana na południowych zboczach Pasma Policy[3], które w regionalizacji fizycznogeograficznej Polski według Jerzego Kondrackiego zaliczane jest do Beskidu Żywieckiego[4], w nowszej regionalizacji z 2018 roku do Beskidu Żywiecko-Orawskiego[5]. Administracyjnie znajduje się w obrębie wsi Sidzina, w województwie małopolskim, w powiecie suskim, w gminie Bystra-Sidzina[3].
.jpg)
Polana Malinowe znajduje się na wysokości około 800–840 m na południowym zboczu Przełęczy Malinowe. W jej dolnej części wypływa Migasów Potok[6]. Na polanie znajduje się osada Malinowo[7]. Dawniej istniało tutaj składające się z 9 gospodarstw osiedle należące do miejscowości Sidzina. W czasie II wojny światowej było ono zapleczem dla licznych w tym regionie oddziałów partyzanckich. W 1944 kwaterowała na nim 9 kompania górska 12 pułku piechoty Armii Krajowej, oddział „Harnaś” z 3 pułku strzelców podhalańskich AK, a w okolicy działały także oddział AK „Huta Podgórze” i partyzanci radzieccy (Oddział „Borba”). By zlikwidować zagrożenie na tyłach swojego frontu, Niemcy w 1944 na Paśmie Policy urządzili na partyzantów wielką obławę, w której wzięło udział ok. 6 tys. żołnierzy. Partyzantom jednak udało się uciec na słowacką Orawę. Niemcy, by uniemożliwić partyzantom powrót zlikwidowali ich zaplecze, dokonując pacyfikacji kilku osiedli Sidziny, w tym osiedla Malinowo, na którym spalili wszystkie domy. Po wojnie tylko jedna rodzina zdecydowała się na powrót i na nowo wybudowała tutaj swój dom[1].
16 października 1983 roku na Polanie Malinowej dzięki staraniom dawnych partyzantów AK poświęcono murowaną kapliczkę, nazywaną Kapliczką Matki Boskiej AK-owskiej. Poniżej kapliczki w murowanej grocie znajduje się partyzanckie mauzoleum. Znajduje się w nim wizerunek Matki Bożej, tabliczki z nazwiskami i pseudonimami partyzantów i wiersz patriotyczny[1].
Na polanie Malinowe istnieje pojedyncze gospodarstwo bez prądu elektrycznego (stan na 2012 r.). Opuszczona przez większość mieszkańców Polana Malinowa stopniowo zarasta lasem[3]. Z jej górnego końca jeszcze roztacza się ograniczona panorama widokowa w kierunku południowym i wschodnim, przy dobrej pogodzie widoczne stąd są Tatry. Przez polanę prowadzi z Sidziny znakowany szlak turystycznym który na grzbiecie Pasma Policy (na Przełęczy Malinowej) łączy się z czerwonym Głównym Szlakiem Beskidzkim[1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e Stanisław Figiel, Urszula Janicka-Krzywda, Wojciech W. Wiśniewski Piotr Krzywda, Beskid Żywiecki: przewodnik, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2012, s. 314–315, ISBN 978-83-62460-30-4.
- ↑ Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000, Kraków: Compass, 2011, s. 1, ISBN 978-83-7605-084-3.
- ↑ a b c d Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2024-06-18].
- ↑ Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 318, 330–333, ISBN 83-01-12479-2.
- ↑ J. Solon i inni, Physico-geographical mesoregions of Poland: Verification and adjustment of boundaries on the basis of contemporary spatial data, „Geographia Polonica”, 91 (2), 2018, s. 143–170.
- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna [online] [dostęp 2024-06-18].
- ↑ TERYT [online] [dostęp 2014-04-01].