Poliwczyński
Poliwczyński – polski herb szlachecki, odmiana herbu Leliwa.
Opis herbu
edytujIstnieje kilka przekazów na temat kształtu tego herbu, różniących się szczegółami.
Na podstawie Księgi herbowej rodów polskich Ostrowskiego herb można blazonować następująco[1]:
W polu błękitnym – półksiężyc złoty barkiem do góry z sześciopromienną gwiazdą złotą między rogami. Nad hełmem w koronie – ogon pawi. Labry błękitne podbite złotem.
Zamieszczony jednak przez Ostrowskiego wizerunek herbu odbiega od opisu: półksiężyc jest tu z twarzą, a w klejnocie znajduje się pięć piór pawich[2].
Tadeusz Gajl zamieścił natomiast u siebie rysunek, w którym półksiężyc jest bez twarzy, a w klejnocie jest siedem piór pawich[3].
Najwcześniejsze wzmianki
edytujPodług Ostrowskiego odmiana przysługiwała Poliwczyńskim w Prusach[1]. Seweryn Uruski pisze, że wzięli nazwisko od wsi Poliwna w ziemi dobrzyńskiej, głównie zaś zamieszkiwali w ziemi michałowskiej i brali przydomek Długosz. Z tej rodziny Ignacy podpisał elekcję 1764 z ziemią ruską, tenże Ignacy miał być cześnikiem wendeńskim w 1775, dziedzicem dóbr Krempe. Józef, kanonik inflancki w 1777, proboszcz przasnyski miał w 1788 nabyć wieś Golany w pow. przasnyskim[4]. Dunin-Borkowski przytacza Poliwczyńskich w ziemi różańskiej w 1764[5], natomiast Niesiecki wspomina ich w ziemi zawskrzyńskiej[6]. Poliwczyńscy mieli służyć w armii pruskiej: w roku 1806 wspominany jest podporucznik von Poliwczynski[7].
Herbowni
edytujJedna rodzina herbownych:
Poliwczyński (Polewczyński, von Poliwczynski, von Polwczynski).
Przypisy
edytuj- ↑ a b Juliusz Ostrowski red.: Księga herbowa rodów polskich. Cz.2. (Opisy herbów). Warszawa: Józef Sikorski, gł. skł. Księgarnia Antykwarska B. Bolcewicza, 1897-1906, s. 274.
- ↑ Juliusz Ostrowski red.: Księga herbowa rodów polskich. Cz.1. (Wizerunki herbów). Warszawa: Józef Sikorski, gł. skł. Księgarnia Antykwarska B. Bolcewicza, 1897-1906, s. 461.
- ↑ Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.
- ↑ Seweryn Uruski: Rodzina. Herbarz szlachty polskiej. T.14. Warszawa: Gebethner i Wolff, 1917, s. 198.
- ↑ Jerzy Sewer hr. Dunin-Borkowski: Spis nazwisk szlachty polskiej. Lwów: Nakładem księgarni Gubrynowicza i Schmidta, 1887, s. 327.
- ↑ Kasper Niesiecki red.: Herbarz polski Kaspra Niesieckiego S.J. powiększony dodatkami późniejszych autorów, rękopismów, dowodów urzędowych. Jan Nepomucen Bobrowicz wyd.. Lipsk: Nakładem i drukiem Breitkopfa i Haertela, 1841, s. 352.
- ↑ Leopold von Ledebur: Adelslexikon der preussischen Monarchie. T. 2. Berlin Lipsk: Verlag von Ludwig Rauh, 1856, s. 214.
Linki zewnętrzne
edytuj- Herb Poliwczyński z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla