Polycarp Pengo

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	6 stycznia 1984
Miejscowość	Watykan
Konsekrator	Jan Paweł II
Współkonsekratorzy	Eduardo Martínez Somalo; Duraisamy Simon Lourdusamy
Konsekrowani biskupi
Anthony Banzi	15 września 1994
Agapiti Ndorobo	16 czerwca 1995
Augustine Shao CSSp	27 kwietnia 1997
Jude Thadaeus Ruwa’ichi OFMCap.	16 maja 1999
Jacob Venance Koda	30 maja 1999
Desiderius Rwoma	11 lipca 1999
Method Kilaini	18 marca 2000
Damian Dallu	30 lipca 2000
William Pascal Kikoti	14 stycznia 2001
Ludovick Minde OSS	5 sierpnia 2001
Alfred Maluma	1 września 2002
Castor Msemwa	30 stycznia 2005
Beatus Kinyaiya OFMCap.	2 lipca 2006
Isaac Amani Massawe	22 lutego 2008
Protase Rugambwa	13 kwietnia 2008
Almachius Vincent Rweyongeza	6 listopada 2008
Salutaris Libena	19 marca 2010
Eusebius Alfred Nzigilwa	19 marca 2010
Rogatus Kimaryo CSSp	13 czerwca 2010
Renatus Nkwande	20 lutego 2011
Gervas Nyaisonga	19 marca 2011
Bernardin Mfumbusa	15 maja 2011
John Chrisostom Ndimbo	5 czerwca 2011
Titus Joseph Mdoe	1 maja 2013
Liberatus Sangu	12 kwietnia 2015
Beatus Christian Urassa	24 czerwca 2018
Anthony Lagwen	12 sierpnia 2018
Filbert Felician Mhasi	17 lutego 2019
Eusebio Samwel Kyando	14 stycznia 2024
Godfrey Mwasekaga	26 maja 2024
Współkonsekrowani biskupi
Damian Kyaruzi	29 czerwca 1997

Polycarp Pengo
	Kardynał prezbiter
	Ecce ego Domine; Oto ja, Panie
Kraj działania	Tanzania
Data i miejsce urodzenia	5 sierpnia 1944 ; Mwazye
	Arcybiskup Dar es Salaam
Okres sprawowania	1992–2019
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	20 czerwca 1971
Nominacja biskupia	11 listopada 1983
Sakra biskupia	6 stycznia 1984
Kreacja kardynalska	21 lutego 1998; Jan Paweł II
Kościół tytularny	Nostra Signora de La Salette
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Polycarp Pengo (ur. 5 sierpnia 1944 w Mwazye) – tanzański duchowny katolicki, arcybiskup Dar es Salaam w latach 1992–2019, kardynał.

Życiorys

Studiował w seminariach tanzańskich – w Mwazye, Karema i Kipalapala, później w Akademii Alfonsjańskiej przy Papieskim Uniwersytecie Laterańskim w Rzymie (obronił doktorat z teologii w 1977). Święcenia kapłańskie przyjął 20 czerwca 1971. W latach 1971–1973 był sekretarzem biskupa Sumbawanga, kolejne cztery lata spędził na studiach uzupełniających w Rzymie. Po powrocie do Tanzanii wykładał w seminarium w Kipalapala i seminarium w Segerea (był tam również rektorem); zajmował się pracą duszpasterską oraz powołaniami kapłańskimi.

11 listopada 1983 został mianowany biskupem Nachingwea, sakry biskupiej udzielił mu w Watykanie Jan Paweł II (6 stycznia 1984). W październiku 1986 przeszedł na biskupstwo Tunduru-Masasi, w styczniu 1990 został arcybiskupem-koadiutorem Dar es Salaam; objął archidiecezję Dar es Salaam 22 lipca 1992, po przejściu w stan spoczynku kardynała Rugambwy. W lutym 1998 Jan Paweł II wyniósł arcybiskupa Pengo do godności kardynalskiej, nadając tytuł prezbitera Nostra Signora de La Salette. 15 sierpnia 2019 przeszedł na emeryturę.

Wiosną 1994 arcybiskup Pengo brał udział w sesji specjalnej Światowego Synodu Biskupów w Watykanie, poświęconej Kościołowi afrykańskiemu; zasiadał w sekretariacie generalnym tej sesji Synodu.

W latach 2007–2013 pełnił funkcję przewodniczącego Sympozjum Konferencji Episkopatów Afryki i Madagaskaru (SECAM).

Uczestnik konklawe 2005 i konklawe 2013 roku.

5 sierpnia 2024 z racji osiągnięcia 80 roku życia utracił prawo do udziału w przyszłych konklawe

Polycarp Pengo

Życiorys

Bibliografia