Porongurup clarkeigatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny marnikowatych.

Porongurup clarkei
Choi, Chandler et Park, 2019
Ilustracja
A: samiec P. clarkei, B: samiec P. clarkei, C: samiec P. tenuis, D: samica P. clarkei, E: samica P. clarkei, F: samica P. tenuis
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Rodzina

kusakowate

Podrodzina

marnikowate

Nadplemię

Faronitae

Rodzaj

Porongurup

Gatunek

Porongurup clarkei

Taksonomia

edytuj

Gatunek ten opisali po raz pierwszy w 2019 roku Choi Su Ho, Donald S. Chandler i Park Jong Seok na łamach ZooKeys. Jako miejsce typowe wskazano Toolbrunup Peak Track w Parku Narodowym Stirling Range w Australii. Epitet gatunkowy nadano na cześć koleopterologa, Dave’a J. Clarke’a[1].

Morfologia

edytuj

Chrząszcz o ciele długości od 1,6 do 1,9 mm i żółtawobrązowym do rudobrązowego ubarwieniu. Głowę zaopatrzoną ma w płytką bruzdę czołową i wyraźne dołeczki ciemieniowe. Czułki mają człon drugi dłuższy niż szeroki, człon trzeci niemal kwadratowy i najmniejszy, człony od czwartego do ósmego dłuższe niż szerokie, a człony dziewiąty i dziesiąty poprzeczne. Pokrywy samców są dłuższe niż szerokie, samic zaś tak szerokie jak długie. Odwłok u obu płci ma szósty segment trzykrotnie dłuższy niż piąty. Genitalia samca mają fallobazę w widoku grzbietowym zaokrągloną, płat środkowy tak długi jak paramery i zaopatrzony w małe, ruchome przedłużenie na szczycie, a same paramery symetryczne, dwukrotnie węższe niż u P. angulatus[1].

Ekologia i występowanie

edytuj

Owad endemiczny dla Australii, znany tylko z Australii Zachodniej, gdzie zamieszkuje m.in. parki narodowe Porongurup i Stirling Range. Zasiedla lasy i zadrzewienia zdominowane przez eukaliptusy. Bytuje w ściółce, pod korą, butwiejącymi kłodami, wśród mchów i grzybów[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b c Choi S.-H., Chandler D.S., Park J.-S.. Porongurup, a new genus of pselaphine staphylinid beetles from Western Australia (Coleoptera, Staphylinidae, Pselaphinae, Faronitae). „ZooKeys”. 881, s. 13-22, 2019. DOI: 10.3897/zookeys.881.39535.