Potyczka pod Camp Allegheny

Potyczka pod Camp Allegheny (znana również jako potyczka pod Allegheny Mountain) – starcie zbrojne, które miało miejsce w trakcie operacji w zachodniej Wirginii 13 grudnia 1861, w czasie amerykańskiej wojny secesyjnej.

Potyczka pod Camp Allegheny
wojna secesyjna
ilustracja
Czas

13 grudnia 1861

Miejsce

Hrabstwo Pocahontas, Wirginia Zachodnia

Wynik

nierozstrzygnięta

Strony konfliktu
Stany Zjednoczone
(Unia)
Skonfederowane Stany Ameryki
(Konfederacja)
Dowódcy
Robert H. Milroy Edward Johnson
Siły
1 900[1] 1 200[1]
Straty
137 zabitych[2] 146 zabitych[2]
Położenie na mapie Wirginii Zachodniej
Mapa konturowa Wirginii Zachodniej, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych
Mapa konturowa Stanów Zjednoczonych, po prawej znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
38°28′26″N 79°43′28″W/38,473889 -79,724444

Po walkach w listopadzie 1861 pod Camp Bartow nad Greenbrier River, wojska konfederackie rozlokowały się na usianym okopami i palisadami wzgórzu Allegheny Mountain. Na liczącym 1350 m wysokości wzgórzu konfederaci założyli obóz w okolicy Staunton Parkersburg Turnpike. Dowódcą został pułkownik Edward Johnson.

Tymczasem nowy głównodowodzący wojsk Północy generał brygady Robert H. Milroy pomaszerował w kierunku Camp Bartow, skąd rozpoczął ataki na Camp Allegheny z dwóch stron jednocześnie. Generał osobiście dowodził silniejszym oddziałem. Po zdobyciu przyczółka na północy Milroy uderzył w środek obrony przeciwnika i został uwikłany w przeciągłą walkę. Prowadzony przez pułkownika Moody’ego drugi atak od południa był znacznie spóźniony, co spowodowało brak koordynacji oddziałów Milroya. Na dodatek Milroy posiadał w swoich szeregach artylerzystów bez dział, gdyż te zamierzał zdobyć na konfederatach.

Całymi siłami południowców, po ciężkiej walce, Johnsonowi udało się w końcu odeprzeć ataki obu oddziałów wojsk Północy. Oddziały Milroya odparte w walce zmuszone zostały do wycofania się w kierunku fortu Cheat Mountain Summit.

Straty obu stron przedstawiały się następująco: Południowcy stracili 146 ludzi z łącznej liczby 1 200 żołnierzy. Wojska Unii dysponujące siłami 1 900 ludzi straciły 137 żołnierzy. O wiele więcej jednak zmarło ich wkrótce w wyniku chorób w ciężkich warunkach pogodowych zimą 1861/1862 na wzgórzach zachodniej Wirginii. Dopiero w kwietniu 1862 konfederaci poddali forty na tych terenach i już do końca wojny nie przejawiali aktywności na tym obszarze.

Przypisy edytuj

  1. a b Camp Allegheny (1861-1862). [dostęp 2009-07-03]. (ang.).
  2. a b CWACS Battle Summaries: Camp Alleghany. [dostęp 2009-07-03]. (ang.).

Bibliografia edytuj